We broke up in, BAGUIO (SB19 Sejun Fanfiction)

≈ IL GOP ≈

Pagkatapos na maiconfine si Sejun sa ospital ay nagpunta na ako agad ng UP upang magexam, tutuparim ko sa kanya ang pangako nya. Maipapasa ko ang doctorate 'ko sa law, magiging abogado ako.

Ilang oras ang nakalipas ay inilabas na ang results, “Anak!” sigaw ni mom.

“Bakit, ma?”

“Anak, topnotcher ka. Your on number 1, 1.75 yung grade mo!”

Napayakap ako kay mama habang umiiyak, natupad ko na ang hiling ni Sejun. I passed the doctorate, i passed.

Agad ko namang tinawagan si Sejun upang malaman nya ang great news, “guess what, bhie?” bungad ko habang umiiyak ako.

“What?”

“I passed, bhie! Top-notch!”

“Oh, Congrats! I knew you would, Bhie! I'm so so proud of you”

“Wait for me ah, Papunta na ako” sabi ko at pinutol na ang tawag

Nang makarating ako ng hospital ay nakita kong nagtatabuhan na ang mga doctor at nurse papasok sa room ni Sejun, “A-ano pong nangyayari?”.

“Sorry, miss. 'wag ka pong papasok, let us handle this” pagpipigil saakin ng nurse at pinaupo ako sa upuan na katabi ng room ni Sejun.

Tinignan ko ang bintana at nakitang nakapikit si Sejun, “Bhie, lumaban ka”.

“CLEAR! CLEAR! CLEAR! CLEAR! CLEAR! CLEAR! CLEAR! CLEAR! CLEAR! CLEAR! CLEAR! CLEAR!” sigaw ng nurse at mga doctor sa loob ng room.

Tila ang tibok nalang ng puso ko ang naririnig ko...

Nangbiglang narinig ko ang tunog ng flat line, “Time of death, 6:14 pm”

Lumabas ang mga doctor at nurses makalipas ang limang pung minuto, “I'm sorry, our deepest condolences po. We did our best to save the patient ngunit ang katawan nya na ang mismong sumuko, I'm so sorry ma'am”

Pumasok ako ng room upang makitang hinde na humihinga si Sejun, “Bhieeee!” sigaw ko, kung kelan natupad ko na ang hiling mo saka ka nawala. Ginawa ko naman lahat

“Bhie, John Paulo! Hoy, eto na oh! Eto na ako oh, 'wag ka namang magbiro ng ganyan! Pumasa na ako oh, may lisensya na ako! Nakapag doctorate na ako! Pero kung kailan masaya ako, saka ka naman nawala! Ano ba naman yan bhie!”

Inalog-alog ko ang katawan ni Sejun, inaasahang magigising ko pa sya at nag aacting lang sya.

Ngunit, hinde. Hinde sya nagising, niyakap ko nalang sya hangga't di pa sya lumalamig. Gusto ko maramadaman kahit ngayon lang na mayakap sya, alam kong nararamdaman nya din ako.

“I love you, John Paulo Nase”

Napalingon naman ako sa table at nakita ang boquet ng purple carnation at stripped carnation.

Merong sulat na nakaipit sa dalawang boquet, una kong tinignan ang sulat ng purple carnation. “I'll never forget you, even if i die today. I will love you till my last breath, my sunshine”.

Sunod naman ang sulat sa boquet ng stripped carnation, “sorry i can't be with you, Cynthia. I hope you understand that wala na, you can't bring me back. Don't cry if i die, instead remember the days na niligawan kita. Kung paano um oo ang tatay mo at kung gaano ako kasaya nung naging kaibigan kita, don't worry I'm always here by your side. I love you for ever, goodbye”

Sejun's too good at goodbyes