Look Behind | SkepHalo

One's bird

Genç çocuk elindeki parayı havaya fırlattı. Kendi içinde oluşturduğu küçük kumarın günahını yaşamak istiyordu. Ne kadar tehlikeli olursa olsun ormana gitmek, orada adrenalini hissetmek istiyordu. Gözlerini kapatarak parayı tuttu. Sonucun ne olduğunun pek önemi yoktu. Paranın her yüzü ayrı bir tehlikeyi çağıracaktı. Gözlerinin önünde parlayan 1 yazısıyla gülümsedi. Gülümsemesi tehlike barındırıyordu. Her tarafından akan bela gözlerinde yaramaz parıltılar doğurdu. Sarmaşıklarla kaplı gibi gözüken parayı cebine atarak yürümeye başladı. Karmaşık gözüken yollarda ilerlerken omzuna çarpan adam ile duraksadı. İçinde bulunduğu ara sokağın özelliğiyle, gireceği kavgayı farkederek koşmaya başladı. Arkasından gelen adamın bağırışları hızını arttırıyordu. Çünkü zaten yarayla dolu olan yüzünün daha fazla zarar görmesini istemiyordu. Uzun zamandır sokakta yaşamanın etkisiyle hızını arttırdı. Yaşadığı hisleri sert adımlarıyla bastırarak ülkenin çıkışına geldi. Karşısında parıldayan ormana giriş yasaktı. Ülkede yaşayan hiçbir kimse ülkeyi saran kalkanı geçmemeliydi. Bu yaşamlarını güvenceye alan bir kuraldı. Skeppy'ninse bir evi yoktu. Paranın üstündeki sarmaşıklar, insanların buraya olan bağlılığını simgeliyorken onun bir adı bile yoktu. Bu kapıyı geçmek onun için bir anlam ifade etmiyordu. Bir şeyi korumak zorunda değildi. Toprağa köklerini bırakmak yerine ellerini havaya uzatmayı tercih ederdi. Derin bir nefes alarak adımını ileriye doğru attı. Orman ile şehri ayıran kalkan, insanlar ile canavarları da ayırıyordu. Bu sayede kimse yemek olmuyordu. Ama Skeppy, ruhu uçan bir yaprak gibi hissedecekse yemek olmayı umursamazdı. Yoğun yapılı kalkandan geçmeyi denedi. Kalkan, ince katmanına rağmen yoğun yapısıyla ağır hissettirmişti. Skeppy yere çökerek içini boşalttı. Kalkanın vücuduna yaptığı baskı onu yorgun hissettirmişti. Birazcık da olsa toparlanarak yere oturdu. Biraz zamana ihtiyacı vardı.
Genç ormanın yeşilliğine duyduğu aşkı anımsadı. Kalkanın arkasından izlediği ormana girmenin bu kadar garip bir güzellik olacağını hayal edemememişti. Bu sevginin bu kadar kuvvetli gelmesinin nedeni ormanın içine ilk defa giriyor oluşuydu. Hissettiği ilkti. Ellerini kaldırarak avuç içlerindeki çamura baktı. Buradaki çamur bile farklı hissettirmişti. İçine dolan heyecanla ayaklandı. Kıkırdamaya başlamıştı. Dönerek etrafına tekrardan baktı. Kalkanın etkisinden dolayı üzerinde olan sarı ışıldamalar, üzerinden düşen simler gibi duruyordu.

Çocuğu inceleyen kırmızı gözler ilk defa gördüğü bir bıçağa bakarmışcasına parlıyordu. Bıçak koleksiyonundan bir parçaymışçasına renkliydi. Bıçakların üzerinde bıraktığı etkiyi bu çocuktan da alıyordu. Çocuğun üstünden düşen ışıklar gözünü aldı. Işığa dayanıklı olmayan gözlerini kapatmak zorunda kaldı. Çocuğun görüntüsünü bir meleğe benzetti. Çok mutlu ve enerjik duruyordu. Gözlerini hafifçe aralayarak ona tekrar bakmak istedi.
Ancak çocukla gözlerinin kenetlenmesini beklemiyordu. Çocuğun irileşen göz bebeklerinden kaçağını anlayarak bir adım ileriye attı. Ama çocuğun yabancı insanlara bile güveni yokken siyah boynuzları parlayan bir canavara güvenmesi komik bir ihtimaldi. Çocuk kaçma pozisyonunu aldı. Canavar kırmızı kolunu havaya kaldırarak mırıldandı. Çocuksa olabildiğince hızlı bir şekilde ters yöne doğru koştu. Elinde kalan son gücü buna harcayarak bir ağacın tepesinde dinlenmeyi düşündü. İnsanların dünyasındakine benzer bir hayat planlamamasına rağmen yine kaçtı.

☯

-flashback-

Çocuk gecenin geç bir saatinde, ellerini cebine atmış bir şekilde geziyordu. Gökyüzünün tam tepesindeki ay ona sabahın yakın olduğunun haberini sundu. Gecenin soğuğuna güvenmediği için sabahları uyurdu. Yalnız geçirdiği hayatı başka pencerelerin dışındaydı. Birlikte olan toplumun uzağıydı. Halkın mükemmel aile yapısına bir ihanetti yalnızlığı. Geceye minik bir kıkırtı bıraktı. Kendini gölün manzarasında kaybetti. Kendisini terkedenleri merak etmişti. Özellikle gecenin ortasında daha da ilgisini çekiyordu nedenleri. Açken daha çok merak ediyordu. Kollarını kendisine saracak biri yokken hissetmek istiyordu. Sadece artık sokaktan yorulmuştu. Yaşayabilmek için kaçmaktan yorulmuştu.