မနက်ရောက်တော့ Jen စောစောထတယ်ကျောင်းသွားဖို့ပြင်ဆင်တယ် Jen ကအလှအပကြိုက်တော့မိတ်ကပ်နည်းည်းရယ်နှုတ်ခမ်းနီရယ်ဆိုးလိုက်တယ်
:Jen ပြီးပြီလားထမင်းစားရအောင်အောက်ဆင်းခဲ့
:ဟုတ်ဖွား
:လှလို့ပလို့ပါလားဖွားမြေးက
:Jen လှတာသိပါတယ်နော်ဘာချက်ထားလည်းဖွား
:အရွက်ကြော်ရယ်ငါးကြော်ရယ်
:Woo ဟင်းကောင်းတွေကြီးဘဲ
:ကဲစားတော့ပြီးရင်ကျောင်းသွားေတာ့
:ဟုတ်ဖွား
Jen Bus နဲ့ကျောင်းသွားတယ်ကျောင်းရောက်တော့ Jisoo ကအရင်ရောက်နေပြီ
:Woo အရမ်းချောတာဘယ် Jen
:ဟုတ်လားကျေးဇူးနော် SooJen ကျောင်သွားတဲ့ပုံစံ
ကျောင်းခေါင်းလောင်းတီးတော့မနေ့က Soo နဲ့ရန်ဖြစ်တဲ့နှစ်ယောက်ကမလာသေးဘူး Jen စိတ်ထဲတော့အောသူတို့နှစ်ယောက်ကညနေပိုင်းမှတက်ရမယ်ထင်တယ်
:ဟိုနှစ်ကောင် ကိုရှာနေတာလားရှာမနေနဲ့အဲ့နှစ်ကောင်ကဘယ်နားသွားသေမှန်းမသိဘူး
:အဲ့လိုဘဲပျတ်နေကြလာသူတို့က
:အမြဲတမ်းတော့မဟုတ်ဘူးညကလပ်တို့ဘာတို့သွားပြီဆိုမနက်ကျောင်းမသွားဘူးညနေပိုင်းမှသွားတာ
:အော Soo ကသူတို့နှစ်ရောက်နဲ့ခင်တာလား
:ခင်ရုံဘဲမဟုတ်ဘူးမနေ့ကငါနဲ့ရန်ဖြစ်တဲ့တစ်ယောက်သိတယ်မှတ်လား
:omm
:သူနဲ့ငါရည်းစားတွေအခုတော့ပျတ်ပါပြီ
:ဘယ်လို Soo က
:ဟုတ်တယ်လွန်ခဲ့တဲ့လတုန်းကပျတ်သွားတာ
:ဘယ်လိုပျတ်သွားတာလဲ
:မပြောချင်ပါဘူးအဲ့အကြောင်းတွေ
:အေးပါဆရာလာနေပြီ
Jen တို့စာသင်ရင်းနေ့လည်ထမင်းစားချိန်တောင်ရောက်ပြီ
:Jen ကန်တင်းသွားရအောင်
:ေတာ်ပါပြီထမင်းဘူးပါလာတယ်ဒီမှာဘဲစားတော့မယ်ပိုက်ဆံလည်းမပါလာဘူး
:Jen ဘာလို့ထမင်းဘူးယူလာတာလည်းဒီမှာဝယ်စားလို့ရတာဘဲဟာကိုအိမ်ကမပေးလိုက်ဘူးလား
:ဖွားကပေးပါတယ် Jen ကမယူချင်လို့ပြီးတော့ဖွားမှာလည်းပိုက်ဆံအများကြီးမရှိဘူးအာ့ကြောင့်ပါ
:Jen ရယ် Soo ဝယ်ကျွေးမှာပေါ့
:ရပါ
:မရဘူး Jen Soo ကိုခင်ရင်လိုက်ခဲ့
လည်းဘာမှမပြောဘဲသူ့နောက်လိုက်ခဲ့တယ်ကန်တင်းရောက်တော့အာလုံးကချမ်းသာသူကြီးဘဲထမင်းဘူးနဲ့ကျောင်းလာတာဆိုလို့ကိုယ်တစ်ယောက်ထဲဘယ်
:Jen ထိုင်ဒီမှာ Soo မုန့်သွားဝယ်အုံးမယ်
: Omm Soo
Soo ထွက်သွားတော့မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလည်းနဲ့ကောင်မလေးက
:Hey နင်က scholarship နဲ့ပြောင်းလာတဲ့တစ်ယောက်လား
:Omm ဟုတ်တယ်
:ဆင်းရဲတယ်ထင်တယ်ထမင်းဘူးနဲ့လာတာဆိုတော့
သူကပြောရင်း Jen ထမင်းဘူးကိုဖွင့်ပြီးသူစားချင်တဲ့ဟာတွေကိုယူစားလိုက်တယ်ပြီးတော့ထမင်းချည်းဘဲဖြစ်နေတဲ့ Jen ထမင်းဘူးကို Jen ရှေ့ပစ်ချပြီးသူရဲ့ပေနေတဲ့လက်နဲ့ Jen အင်္ကျီကိုသုတ်လိုက်တယ်ထိုချိန်မှာဘဲ Soo က
:ဟဲ့ Somi နင်တာဘာလုပ်တာလဲ
:မြင်တဲ့အတိုင်းဘဲလေ
:နင်နောက်တစ်ခါလုပ်ရင်ငါ့ကိုအဆိုးမဆိုနဲ့
:ok ငါသွားတော့မယ် Bye Jennie
:Jen ရလား
:ဘာမဖြစ်ပါဘူး Soo ရဲ့
ပြောသာပြောနေတာ Jen အရမ်းဝမ်းနည်းတယ်သိလားလူကြားထဲမှာဒီလိုလုပ်ခံရတာ Soo ကတော့သိတယ်ထင်ပါတယ် Jen အင်္ကျီကိုသူ့ရေစိုတာဝါနဲ့သုတ်ပေးေနတယ်
Jen တို့စားပြီးလို့အတန်းကိုပြန်သွားခဲ့တယ်အတန်းထဲရောက်တော့မိန်းကလေးတစ်ယောက် Jen လွယ်အိပ်ကိုယူပြီးတစ်ခုခုရှာနေတယ် Jen လည်းစိတ်တိုနေတော့
:Hey ပိုင်ရှင်ဆီကခွင့်ပြုချက်မရဘဲဘာလို့သူများပစ္စည်းကိုင်နေတာလဲ
:ငါမနက်ကစာတွေကူးဖို့စာအုပ်ရှာနေတာလေအရမ်းကိုင်ချင်လိူ့များထင်နေလား
:ဒါပေမဲ့ရှင်အရင်ပြောသင့်တယ်မှတ်လား
:ဟာဘာဖြစ်နေတာလည်းလွယ်အိပ်လည်းကိုင်ပြီးစာအုပ်ရှာတာကိုမကျေနပ်ရင်လည်းအဲ့မျိုးလွယ်အိပ်အလုံးတစ်ရာဝယ်ပေးမယ်
:စကားေပြောတဲ့ပုံစံကအဆင့်အတန်းကိုမရှိဘူး
:နင်မှမရှိတာလည်းတစ်ကိုယ်လုံးဟင်းနဲ့တွေကြီးဘဲညစ်ပက်လိုက်တာအင်္ကျီကလည်း
:တော်လိုက်တော့ Lisa Jen ကိုအဲ့လောက်ပြောစရာမလိုဘူး
Soo ပြောလိုက်လို့ပေါ့သူသာဆက်ပြောနေရင် Jenငိုမိမှာဆရာလာပြီမို့စာသာကိုသာအာရုံစိုက်လိုက်တယ်ကျောင်းဆင်းတော့ Jen Bus ကိုစောင့်နေတယ်ထိုချိန်
:ဟဲ့ပိုက်ဆံမလောက်ရင်ငါပြန်ပို့ပေးမယ်လေ
Jen ဘာမမပြောဘဲ Bus ပေါ်တက်လိုက်အဲ့ Lisa ဆိုတဲ့တစ်ယောက်ကိုအရမ်းမုန်းတာဘဲသိလား Jen Bus ပေါ်မှာငိုနေမိတယ် Jen အိမ်ပြန်ရောက်တော့
:Jen ငိုထားလား
:မဟုတ်ဘူးဖွား Jen နားတော့မယ်
:အေးအေးဒီကောင်မလေးဘာဖြစ်တာပါလိမ့်
Jen အရမ်းပင်ပန်းနေလို့အိပ်ဖို့လုပ်လိုက်တယ်ချမ်းသာတဲ့သူတွေများလူကိုအရမ်းနှိမ်ချင်ကြတယ်လို့ Jen မျက်နကျပ်ပေါ်ကြည့်ရင်းပြောလိုက်မိတယ်
Zawgyi
YOU ARE READING
True love
Fanfictionကျွန်မရှင့်အပေါ်ထားတဲ့သစ္စာတရားကိုမစော်ကားသင့်ဘူး ငါမင်းကိုယုံချင်တယ်ဒါပေမယ့်ငါကိုယ်တိုင်မြင်ခဲ့တယ်လေ