𝔃𝓸𝓾 𝔃𝓮 𝔀𝓪𝓴𝓴𝓮𝓻 𝔃𝓲𝓳𝓷 𝓭𝓮𝓷𝓴 𝓳𝓮, 𝓮𝓷 𝓸𝓷𝓼 𝓰𝓮𝔀𝓸𝓸𝓷 𝓷𝓮𝓰𝓮𝓻𝓮𝓷. 𝓸𝓱 𝓴𝓲𝓳𝓴 𝔃𝓮 𝓸𝓹𝓮𝓷𝓽 𝓱𝓪𝓪𝓻 𝓸𝓰𝓮𝓷.
Met bonzende koppijn open ik mijn ogen. Wat er gebeurd was, waar ik was ben ik helemaal vergeten het laatste dat ik me herinner was gaan slapen.
"Hey is alles oke"?
Ik kijk op en zie een meisje met zwart haar en fel blauwe ogen boven mijn hoofd hangen terwijl ze met haar hand zwaait.
" Ja denk ik" antwoord ik met een schorre stem. Ze lacht " weet je nog wat er gebeurt is"?
Ik antwoord "nee". Ze steekt haar hand uit en ik neem hem aan. "Welkom in Hibrida" !
"dankje, wacht wat".
Ik kijk rond me en ik zie dat we bij een waterput staan.
Waar ben ik, Wat is dit? Het meisje lacht naar me en zegt . "Je bent waarschijnlijk wat verward, wat normaal is.
"Uhm dus herinner je de vrouw die aan je deur stond" vraagt ze me.
Ik keek haar aan met vragende ogen, " de vrouw", ja de vrouw die aan men deur stond".alle herinneringen van wat er gisteren gebeurde wandelen men hoofd terug binnen.
er gaat en rilling door me heen wanneer ik terug denk aan het enge monster van een vrouw die achter me aanzat.ik kijk naar de vloer waar ik op zit. "waarom ben ik hier en wie zat achter mij aan ".
Ze keek mij aan met haar opvallende blauwe ogen en zei "dat kan ik je niet zeggen, niet omdat ik niet wil maar omdat ik het niet weet". Ik kijk haar vragend aan.
"Wel het enige wat ik weet is dat ik je moest opwachten hier aan de put.
Mijn hart bonkt in mijn keel, heb ik mijn hoofd zo hard gestoten dat ik flauw ben gevallen en in een andere wereld terecht kwam.
maar dat kon niet want ik stootte men hoofd niet, of wel?
ik lach, " sorry maar ik zou nu wel willen wakker worden '' zeg ik. Ze kijkt mij vragend aan, " denk je dat ik niet echt ben " . Ik keek haar aan met een wat geïrriteerde blik en antwoord " nee wat denk je "?
zonder te antwoorden op mijn vraag slaat ze mij recht in men gezicht.
Uhm wat de fuck". Zie je je bent echt hier dit is geen droom, kunnen we nu verder met waarom je hier bent? " antwoord ze geïrriteerd.
" ja graag " antwoord ik geïrriteerd terug . " en ook hoe ik hier zo snel mogelijk weg geraak" zeg ik er nog bij.
Ze lacht en antwoord sarcastisch "waarschijnlijk nooit ". ze steekt haar hand uit naar mij en ik neem hem aan. "dankje" antwoord ik."dus laten we als eerste naar het hoofdgebouw van de school gaan, daar zit de directrice " zegt ze wanneer ik terug op mijn beide benen sta. "oké" antwoord ik alsof het allemaal maar doodgewoon is.
We volgen een padje die van de barokstijl waterput tot in een kleurrijk bos loopt.
Na 10 minuten wandelen door het bos stopt het padje "wat nu" vraag ik.
"nu gaan we vliegen" zegt ze. Een lach ontsnapt men mond. alsof we nu opeens magische krachten hebben.
Ze staart me geïrriteerd aan en sluit haar ogen. Ik kijk haar dom aan terwijl ik in het lachen uitbarst.
''sorry, je staat daar maar dom te staan'' antwoord ik.
Tussen het lachen in besef ik dat ik haar naam niet eens ken. "Wat is je naam" vraag ik aarzelend. volgens mij vond ze het niet zo grappig als ik.
"Robin" antwoord ze met een geïrriteerde stem. " kan je nu stil zijn, ik moet me kunnen concentreren.
Ik kijk haar vragend aan, maar nog voor ik haar iets kan vragen opent ze haar mond en zweeft er een wolk van dikke groene rook uit die sierlijk rond haar zweeft en haar uiteindelijk helemaal opslorpt . Ik sta verschrikt genageld aan de grond terwijl de dikke rook haar opslorpt en een grote blinkende wolk vormt.
Mijn hoofd doet pijn, wanneer ik mijn ogen sluit zie ik een hert voor mij.
uit schrik doe ik ze weer open.
Wanneer de rook weg trekt staat er een groot paard uitziend beest voor men neus. " wat de fuck" mompel ik.
Het paard heeft een zwarte vacht en heeft de zelfde felle ogen als robin. Shit waar is Robin. Het paard laat een driftige bries uit zijn neus ontsnappen alsof het wacht op mij.
''robin"? het paard kijkt mij bitchy aan en rolt zijn ogen. '' yep jij bent het " antwoord ik sarcastisch. het paard zwaait haar zwarte vleugels in de lucht en gaat dan bukkend op de grond liggen zodat ik op haar rug kan klimmen.
" what de actual fuck zijn dat vleugels" zeg ik luidop fluisterend terwijl ik naar haar toe wandel. '' moet ik op je rug" vraag ik haar verbaast.
Ze antwoord door een korte grinnik uit haar mond te laten ontsnappen. Ik veronderstel dat dat een ja is en zet me neer op haar rug.
ze draait haar hoofd om en voor een seconde kan ik een grijns in haar blik opmerken. Wanneer ze haar hooft terug omdraait en recht gaat staan, grijp ik uit reflex haar manen goed vast. '' niet te snel gaan alsjeblieft" zeg ik snel en bang. En ergens kon ik zweren dat ze aan het lachen was.
JE LEEST
August's big dream
FantasyAugust is een onzekere tiener die aan de rand van het waterwel forest woont. Maar waneer ze een brief krijgt van een vreemde vrouw verandert haar leven volledig. hey en welkom bij mij nieuw verhaal beginnen schrijven: 11 februari 2021 beginnen pub...