ست الحسن

الفصل الخامس والعشرون

فى اليوم التالى
عمام " عاصم " والستات كانوا بيفطروا فى شقة " مدحت " اللى بايتوا ليلتهم فيها بعد ما اطمنوا على " عاصم " و حتى " نهال " كمان باتت معاهم عشان .
تفضل مع والدها ووالدتها .

محسن : بسم الله ماشاء الله  الشجه بتاعتك ياولدى حاجه من الاخر كده يا " دكتور "
مدحت  : تشكر ياعمى .. والله دا انتوت نورتونى .. انا اول مره افطر بنفس من ساعة ماسكنتها  .
راجح  : دا نورك ياولدى .. الشجه حلوه صح . زى ماجال .. محسن .
هديه :  ناجصها بس العروسه يادكتور
راضيه بلهفه  : ايوه يا" هديه " والنبى دا انا نفسى اشوف اليوم ده وهاموت عليه
مدحت وهو بيقوم من على الاكل  : سلامتك من الموت ياما .. ان شاء الله .. اليوم ده يبجى جريب .
قال الاخيره وعينه على " نهال " اللى اتكسفت وعينها نزلتها فى طبقها  .. " بدور " زغدتها  . . تحت الطرابيزه وهى بتضحك وتضحكها

نعمات  :  مالك يابت انتى وهى .. نازلين مسخره وضحك من غير سبب
راضيه بانبساط  : ماتسيبهوم يضحكوا .. بدل الغم اللى احنا كنا فيه امبارح .
نعمات :  ربنا مايعيدها .. دا احنا ربنا نجدنا لما ولدنا جام منها
راجح :  ربنا ستر .. دا عيالنا كانوا ولعوا فى البلد كلها

عبد الحميد  :  الحمد لله .. ربنا يتم شفاه على خير
- الشاى اهه
قالتها " نيره " وهى بتحط الصنيه عالسفره بضيقه
راضيه : ومالك بترزعيها كده .. اتجنيتى .. وزعى الشاى يابت
نيره  : ياما انا جعانه وعايزه افطر والبنته دول طلعوا يفطروا معاكم وسابونى اسوى الشاى لوحدى .
نعمات وهى بتقوم توزع الشاى :  اجعدى ياحبيبتى افطرى انتى .. الحج على مضاريب الدم دول اللى سابوكى لوحدك

راضيه لبنتها اللى نزلت تاكل من قبل ما " نعمات " تكمل كلامها  :  اموت واعرف بتودى الوكل فين .. اللى ماباين عليها وكل ولا شرب
هديه :  بيروحوا فى خدودها الموردين دول .. الله اكبر عليها
نيره  وهى بتضحك والاكل فى بوقها : متشكره يامرت عمى .

هديه : مطرح مايسرى يمرى ياحبيبتى
نعمات : خدى يا" بدور " ودى كباية الشاى دى لواد عمك الدكتور فى المكتب
راضيه بخبث  : لا ياحبيبتى .. كملى انتى وكلك .. انتى جيتى فى الاخر ... روحى انتى يا" نهال " واديلوا كباية الشاى
نهال قامت محرجه و" هديه " خدت بالها
........................

نهال وهى ماسكه الصنيه وبتخبط باحراج على الباب
سمعته وهو بيأزن لها بالدخول ... فدخلت وهى بتجر رجلها بالعافيه من الكسوف
مدحت واللى كان مندمج فى الاوراق المهمه اللى قدامه .. سابهم لما شافها داخله عليه .
نهال  : اتفضل .
مدحت بضحكه ماليه وشه : اتفضل ايه ؟ .. انتى مكسوفه .
نهال وهى بتمنع ضحكتها وضعت الكبايه عالمكتب وعايزه تجرى لكنه مسكها من ايدها
مدحت بغلاسه : مش تردى وانا بكلمك
نهال :  ياعم سيب يدى .. عايزه اطلع .. ايه دى
مدحت  : ماشى هاسيب يدك بس جوليلى الاول .. عجبتك الشجه .
نهال وهى بتهز بدماغها وبتجاوب بصوت واطى بابتسامه  :  حلوه وجميله
مدحت  :  لو عايزه تغيرها كلها جولى ولو عايزه غيرها كمان جولى .
نهال ووشها بقى احمر من الكسوف
-  لسه ماجاش وجت الكلام ده
مدحت :  ان شاء الله يكون جريب .. المهم انتى نمتى كويس امبارح
نهال : الحمد لله .. السرير كان مريح .. اللى نمت عليه انا و" بدور" و "نيره " .
مدحت بلؤم : يابختك نمتى .. اما انا بجى حاولت انام هنا عالكنبه  . لكن مجانيش نوم
نهال  : ليه ؟ هى الكنبه هنا مش مريحه ؟
مدحت بجرأه :  لا هى مريحه بس .  عايزه انتى  تنامى فى الاؤضه اللى جامبى ويجينى نوم .
شهقت مكسوفه وجريت تخرج على طول من غير ولا كلمه وهو ضحكته زادت اضعاف
....................................