မီးရောင်အောက် ဆေးလိပ်ခဲနေတဲ့
နှုတ်ခမ်းတွေကသိပ်လှတယ်
ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဆံတိုလေးတွေကအစပေါ့
~~~
တစ်ကိုယ်လုံးမဲနက်နေတဲ့ကြောင်ပိန်လေးက
ကြည့်လိုက်တာနဲ့တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့
စွန့်ပစ်ခြင်း ခံခဲ့ရမှန်းသိသာတယ်။
အမွှေးနုနုတွေကိုပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့
လက်ချောင်းလေးတွေ လက်ဖဝါးတွေက
နွေးထွေးနေလို့များလား။
ကြောင်ကလေးက ပွတ်သပ်နေမှုအောက်ကနေ
အစာကို စိတ်ချလက်ချ
တကြွတ်ကြွတ်ကြိတ်ဝါးနေတယ်
"ကြောင်ပိန်လေးက
ဒီလိုဆိုတော့လဲ လိမ္မာသယောင်ပဲ"
ဘေးနားကနေကပ်ထိုင်လို့
ပြောနေတဲ့သူ့စကားကို
အလေးမထားယောင်ပဲ
ဆေးလိပ်ကိုလက်နှစ်ချောင်းကြားညှပ်လို့
အငွေ့တွေကို ခပ်ဖြေးဖြေးမှုတ်ထုတ်နေသည်။
ဘာရယ်မဟုတ် လက်ချောင်းကြားထဲက
ဆေးလိပ်ရဲ့ တလူလူထွက်နေတဲ့
အငွေ့တွေကို စိတ်၀င်တစားကြည့်နေမိသည်
ထိုလူကထိုင်နေရာက ထရပ်မှ
သူပါအလိုတူ အလိုပါရောယောင်ကာရပ်မိသည်။
သူ့ကိုတစ်ချက်မှတောင်လှည့်မကြည့်သွားပဲ
ရှေ့က ခြေလှမ်းကျဲကျဲကို ခပ်အေးအေးလှမ်းနေတဲ့
သူ့နောက်ကို မှန်မှန်လေး လိုက်မိတယ်
တဖွဲဖွဲကျနေတဲ့နှင်းအောက်က
လှုပ်ခတ်နေတဲ့ကျောပြင်ကိုငေးရင်း
သဘောတွေကျမိနေပြီ။
____
ဟန်ကောနဲ့ ပေါင်မုန့်ဆိုင်ရောက်နေတဲ့ရိပေါ်ဟာ
မုန့်ရဲ့ မွှေးပျံ့မှုကြောင့်
တမြုံ့မြုံ့ တပြုံးပြုံးပါပဲ။
"လက်စွပ်ကို ရိပေါ်သဘောကျပဲရွေးခဲ့လေ"
တလှုပ်လှုပ်ဝါးနေတဲ့ပါးနှစ်ဖက်နဲ့
ခေါင်းကို တလှုပ်လှုပ်ညိတ်ပြသည်။
"ကိုယ်က မသွားမဖြစ်တာမို့"
ရိပေါ်ကခပ်ပြုံးပြုံးပါပဲ။
မျက်လုံးတွေကို အသာလွှဲရင်း
ဟိုနေ့က ကျောပြင်ကိုတဖန်ပြန်လို့ငေးမိပြန်တယ်။
လက်တစ်ဖက်က အိတ်တစ်ထုတ်ဆွဲလာလို့
သိပ်မဝေးတဲ့အမှိုက်ပုံးထဲပစ်ထည့်ကာ
လက်ဖဝါးတွေကို ခါချနေသည်။
