Fაივის POV
ჩვეულებრივი დღე იყო დღესაც, დილით ადრე ნამდვილად არ ვაპირებდი ადგომას სანამ სისველე არ ვიგრძენი ქვედა ნაწილში ,
თვალები უცებ დავჭყიტე , და დავინახე დრაკო ,ტომასი და ნიუტი როგორ იდგნენ და თავს ძლივს იკავებდნენ რომ ბოლო ხმაზე არ ეხარხარათ
უცებ ვიკითხე
-მართლა მოხდა ეს?
ეს რომ ვიკითხე ისეთი საცოდავი სახე მივიღე რომ უკვე თავი ვეღარ შეიკავეს და ბოლო ხმაზე ახარხარდნენ
-ნუ დამცინიით , დარწმუნებული ვარ თქვენ ქენით
ვუთხარი თვალების ტრიალით , და ოთახიდან გავყარე.უცებ გამოვიცვალე და დაბლა ჩავედი, მაგრამ ნეტავ არ ჩავსულიყავი
(მოკლედ სახელებს მათი პირველი ასოებით აღნიშნავს რა მეზარება ისე გრძლად წერა)
(ე-ელისონი
კ-კლაუსი
ლ-ლუთერი....)
ე- პატარავ უკვე გაიღვიძეეე , რატომ არ მითხარი ? გუშინ პამპერსს ჩაგაცმევდი
ეს თქვა თუ არა ყველა გადაბჟირდა
-რა არის სასაცილო? ვითომ ამათ არ "ჩაუფსიათ" არასდროს
კ- Fაივ ძმაო ამაზე ყოველთვის დაგცინებ იცოდე
თქვა და ვითომ ცრემლი მოიწმინდა
-აღარ გაჩერდებით?
ყველა- არა
-ეე პიცა გამოვიძახოთ?
ტ- მშვენიერი აზრია , დედა ელის მომზადებული საჭმელი არ მინდა , ვიცი რომ მომწამლავს
ე-შე უმადურო ბავშვო, ჰოდა ნამცხვარს პირს აღარ დააკარებ
-კარგით გეყოთ ახლა
ესენი მაინც არ გაჩერდნენ ამიტომ ავდექი და მეორე ოთახში გავედი პიცის გამოსაძახებლად
-ესეც ასე პიცა გზაშია, მანამდე რამე ფილმს ვუყუროთ მოდიით
ბოლო ხმაზე ვიჯღავლე რაც იმას ნიშნავდა რომ ისევ გაბრაზებული ვიყავი ძაან იშვიათად თუ ვყვირივარ
