Friends with benefits |Yes or not?|

Κανόνες: Αν νιώσουμε κάτι, σταματάμε αμέσως

Μόλις 17 χρονών, ξεκινάω τα θερινά μου για τη προετοιμασία για τις πανελλήνιες. Έρχεται στη τάξη μου ένα παιδί που τον γνώριζα πολλά χρόνια πριν, όμως μου πέρναγε πάντα αδιάφορος. Σε εκείνη την ηλικία όμως, είναι που όλοι μας ανανεωνόμαστε και ωριμάζουμε και εξωτερικά. 

Επομένως, μου τραβάει τη προσοχή για πρώτη φορά στη ζωή μου και αρχίζουμε να κάνουμε παρέα λόγω του φροντιστηρίου. Και να οι καφέδες όλο το καλοκαίρι, και να να με γυρνάει σπίτι όταν σχολάμε  και να τα μηνύματα που έχουν πάρει φωτιά, αρχίζει να δημιουργείται ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον από εμένα και εκείνος να μου περνάει διαφορετικά σήματα. Ώσπου μια μέρα, όταν μπαίνουμε στον Οκτώβρη και ξεκινάει η σχολική χρονιά με τα 7ωρα στο σχολείο και στο φροντιστήριο, κανονίζουμε να δούμε ένα θρίλερ στο σινεμά μετά το μάθημα οι 2 μας. Να τρομάζω εγώ και να τον πιάνω από το μπράτσο, να μου παίρνει ποπ κορν, να μου δίνει στο γυρισμό το φούτερ του γιατί ξεκίναγε η ψύχρα σιγά - σιγά. Με αφήνει σπίτι, ανεβαίνω πάνω και αρχίζουμε να στέλνουμε μηνύματα, κάποια στιγμή φτάνει η συζήτηση στο πιο ερωτικό και αρχίζαμε να ρωτάμε ο ένας τον άλλον τι παραπάνω έχουμε κάνει. Άπειρος αυτός, λίγες γνώσεις εγώ και με ρωτάει αν θέλουμε να πειραματιστούμε σε αυτά μαζί. Σοκαρισμένη εγώ, τόσο καιρό να περιμένω να συμβεί κάτι, χωρίς να περιμένω βέβαια ότι θα μου το ζήταγε χωρίς να έχει συναισθήματα ερωτικά για εμένα. Ενώ ήθελε να γίνουμε κοινός, friends with benefits. 

Αρχίζουμε λοιπόν να θέτουμε κάποιους κανόνες όπως, όχι συναισθήματα και αν νιώσουμε κάτι σταματάμε αμέσως. Δε το λέμε σε κανέναν άλλον και διάφορους ακόμα. 2 -3 μέρες αργότερα κανονίζουμε να έρθει σπίτι μου και κάπως έτσι ξεκίνησαν διάφορα πράγματα να συμβαίνουν ανάμεσά μας, χωρίς όμως να ολοκληρώσουμε. Πέρναγαν οι μήνες και εμείς συνεχίζαμε να περνάμε καλά, να τα μυστικά αναμεσά στους φίλους μας, να οι κρυφές συναντήσεις σε τουαλέτες και πιλοτές,  εγώ είχα θάψει συναισθήματα και το απολάμβανα. 

Το επόμενο άρθρο η συνέχεια μας!