Uyandım ve herşey normaldi.tek normal olmyan şey kötü bir rüya görmüş olmam.rüyamı düşünürken annemin sesiyle kendime geldim. Acel hadi kahvaltıya gel .tekerlekli sandaliyeme bindim ve elimi yüzümü yıkadım.ve kahvaltı yapmaya gitim annem kardeşimle bana bugün dışarı çıkmaya ne dersiniz die sordu.kardeşim zihinsel engeli.bende olur diye cevap verdim anneme,babamı iki yıl önce kaybetmiştik .bu arada dışarı çıkmayalı byadır oldu.zaten kendim dişarı çıkmam imkansız,çünkü bacaklarım yok.dişari çikarken birinin beni sürmesi gerekiyo.annemde zaten genelde işte oluyo.
