Muli kong ikinulong ang sarili ko sa lugar na bilang lamang ang nakaaalam.
I hate myself for being like this.
Walang araw na ginusto ko ang taong nakikita ko sa tuwing haharap ako sa salamin, na kahit ang sarili kong boses ay ayaw ko na ring marinig.
Hanggang kailan ba ako ganito? Hanggang kailan ba ako mananatiling ganito?
Hanggang kailan ako magiging tagatanaw lang sa malayo? Hanggang kailan ko ipagtatabuyan ang mga taong baka hindi naman talaga masama ang intensyon sa pakikipagkaibigan sa akin?
my thoughts, they're all messing in my head, battling like crazy .
"Faye?" bigla nalang bumukas ang pinto ng cabinet kung saan ako nagtatago "May nangyari ba?"
bumungad sa akin ang mukha ni Hakkiel.
"Masama ba akong tao?" hindi naman ito ang gusto kong itanong pero iyon ang unang lumabas sa aking bibig.
"Ayan ka na naman sa mga iniisip mo" napakamot siya sa kanyang ulo "You're stubborn as hell but you're not a bad person"
her words, that's the only thing that I can trust.
"hindi nga ba?" pero ang sarili kong iniisip yata mismo ang gustong pumatay sa akin.
"Don't you trust me enough?" umarko pa nga ang isa niyang kilay na tila ba naghahamon siya ng gulo. "Ano ba kasing nangyari at nasa loob ka na naman ng cabinet?"
"Hindi ko alam" nagpakawala ako ng isang malalim na bugtong-hininga.
Sa totoo lang Hakkiel is the last and only person that I can breathe all of my rants, we are never friends, she was never my enemy nor a stranger to me.
ganoon din naman naman ang tingin niya sa akin, baka kaya medyo nag-click kami in the way that we know.
"Para ka namang ibang tao" walang pakundangan siyang sumiksik sa loob ng cabinet kung nasaan ako sa mga sandaling ito "Anong ginusto mo rito e napakainit"
"Ikaw nga tumatawid kapag malapit na ang mga sasakyan" bwelta ko sa kanya.
kapwa kaming natawa sa sinabi ko.
"How unlucky of those people" bigla niyang saad, ni hindi niya ako tinapunan ng tingin "hindi ka pa nila narinig tumawa o nakitang ngumiti man lang"
nabalot ng katahimikan ang lugar kung nasaan kami nananatili.
"Hakkiel..." muli na naman akong nilalamon ng sarili kong pag-iisip "gusto kong magwala"
"Go on, alam mo naman na I won't judge kahit magbalibag ka right?" tinapik niya ang balikat ko.
BINABASA MO ANG
Society Guilt
General FictionDo we always have to blame the society for individual's behaviour or should we just blame ourselves cause we do only nothing?
