Merhaba canlarımm keyifli okumalarr <3
vanessa: Yapma.
suga: O senin bileklerini acıttı. Sen de onu öldüreceksin. Hayatta düşmanından bir hamle fazla yapmadığın zaman yaşayamazsın.
vanessa: O benim düşmanım değil.
suga: VUR DEDİM!
Adam yüzüme kuzu gibi bakarken onu nasıl vurabilirdim? TANRI'NIN VERDİĞİ CANI NASIL ALABİLİRDİM???
Yoongi silahı benden çekip hiç gözünü bile kırpmadan adamı vurdu. Gözümün önünde bir adam ölmüştü. Yere çöktüm, olanları idrak etmeye çalışıyordum. Bahsettiği diğer kızları intihara kadar sürüklemişse ve onlara bunu yaşatmışsa şu an neden sadece bileğimdeki ufak sıyırıklar yüzünden adam öldürüyordu ki? Benim onlardan farkım neydi? Ya da onlara da böyle davranmış mıydı?
suga: Ağlama güzelim alışman lazım.
vanessa: HİÇBİR ŞEYE ALIŞACAĞIM FALAN YOK!! GÖZÜMÜN ÖNÜNDE ADAM ÖLDÜRDÜN SEN!
suga: O adam senin bileklerini o kadar sıkı bağlarken ölmek istiyordu zaten ben isteğini yerine getirdim.
vanessa: Nasıl bu kadar acımasız olabiliyorsun?..
suga: Ayağını denk alırsın artık.
vanessa: Almam, almayacağım da. Ne yapıyorsan yap. Senden korkmuyorum. Ölmekten korkmuyorum. Ölürsem en azından senin o yüzünü görmem. Senden nefret ediyorum Min Yoongi.
Bu ortama daha fazla tahammül edecek sabrım kalmamıştı. Koşarak kıyafetlerin olduğu odaya çıktım ve kapıyı kilitledim. Kıyafetlerin diyorum çünkü o kıyafetler benim değil. Benim odam demiyorum çünkü o oda benim değil. Buraya getirilmeden önce normal bir hayatım vardı, arkadaşlarım vardı, okula gidiyordum... Düşününce Jung-Suk'u ne kadar da özlemiştim. Onlara kavuşmak için şu an her şeyimi verirdim, gerçi neyim vardı ki? Neye sahiptim şu an, aileye mi? Arkadaşa mı? Annem, babam... Neredelerdir acaba? Onlara da sahip değildim. Canımdan başka hiç bir şeye sahip değildim ve onu da annemle babama kavuşmak için kullanmak artık eskisi kadar da gözümü korkutmuyordu.
Tuvalete gittim tuvaletin kapısını kilitledim ve etrafıma bakmaya başladım. Aynayı kırabilecek bir şeyler arıyordum. Lavabonun yanındaki biblo gözüme iliştiğinde ikinci kez düşünmedim, bibloyu elime aldım ve aynaya fırlattım. Gözlerimin önünde paramparça oldu. Yerden bir parça aldım ve küveti soğuk su ile doldurmaya başladım. İçine girebileceğim seviyeye geldiğinde içine girdim. Kapının dışından suga'nın sesleri gelmeye başladı, bu adam beni ölürken bile rahat bırakmayacak mıydı?
suga: AÇ ŞU KAPIYI VANESSA!
suga: AÇ DEDİM SANA!
Hem kapıyı yumrukluyor hem de bana bağırıyordu. Ama bu beni durduracak bir şey değildi.
suga: VANESSA SABRIMI ZORLAMA BENİM!
suga: AÇSANA!
Sesler daha şiddetlenmeye başlıyordu. Sanırım kapıyı omzuyla vurarak kırmaya çalışıyordu. Hiç düşünmeden bileklerime derin bir kesik attım ve kesikler kadar derin olmasa da iç çekip yavaşça suyu kapattım.
suga: vanessa?
suga: vanessa, iyi misin? Lütfen ses ver
Sesler yavaş yavaş kesiliyordu. İşte bu bana mutluluk verdi. Gülümsedim ve ölümümü bekledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
|Kanlı Aşk| Suga İle Hayal Et
Fanfictionİşler iyice kötüleşiyor, vanessa'nın amcası borçlarını artık yetiştiremiyor ve borçlu olduğu suga buna artık daha fazla tahammül edemeyecek duruma geliyor...
