Prologue:
*Ding.......................................Dong..........................................Ding..............................Dong....................................*
(tunog ng kampana sa simbahan)
andito ako ngayon sa labas. Sa may pinto ng simbahan.... Pinapanuod ang magandang babaeng naglalakad sa may aisle.. Ang ganda niya ..... Ang ganda niya talaga... at nakangiti siya.... Sa lalaking hinihintay siya sa harap ng altar....
A Guy with a FROWN on his face... Sa kabila nun, ang gwapo niya parin,... ang Lalaking naka'itim na tuxedo...
ANG LALAKING MAHAL KO..
hindi ko namalayan... Nakaupo na pala ako... Tinitignan ng mga tao.. Umiiyak.. Kinaawaan....Lagi naman eh..! Simula nung malaman ko na ikakasal siya....
Nagtataka ba kayo bakit FROWN ang nilagay ko?!..
--Yeah! FROWN!... hindi katulad sa ibang mga stories... Hindi niya mahal ang babaeng Yun!!! HINDI!! AKO dapat.....!
dapat ako... Mahal ko siya, higit pa sa sarili kong buhay..
na'Comatose lang ako, paggising ko, WALA NA LAHAT.. Patay na ang tatay ko,.. Nawala pa ang TAONG MAHAL KO...
Pinapatay ng mga hayop niyang mga magulang ang tatay ko!.. Pero hindi sila nakulong dahil wala daw ng ebidensya!.. Eh ano ako sa tingin nila?! Hindi pa ba ako Ebidensya???!!..
pero,.... ganun talaga pag hindi kayo para sa isa't isa..Tadhana na mismo ang nagdikta...
Tumayo ako mula sa pagkakaupo... Umalis ako pero bago yun, sumulyap pa ako sa simbahan...
"YOU MAY KISS THE BRIDE"
Itinaas na ni Vince ang belo ng babae.. TumAlikod na ako,, Hindi ko kaya... Ngayon ko lang nareflect ang kanta ni TAYLOR SWIFT na SPEAK NOW..
pero hindi katulad ng babae sa kanta na,
'THERE'S THE SILENCE,THERE' MY LAST CHANCE, I STAND UP WITH SHAKING HANDS, ALL EYES ON ME'
na tumayo siya at tumutol. Dahil hindi lang ang sarili ko ang nasasaktan.. PATI NA RIN SIYA!..
walang naiwan sa akin..Iniwan na nga ako ng Nanay ko, namatay naman ang tatay ko..Pero andyan pa naman si Kuya..
Sana makita ko na ang tao para sa akin.Kasi sa totoo lang, nakakapagod na ang palaging naagawan.. na alam mo namang ang taong mahal mo ay walang ginawa KUNDI MAGPAAGAW. at ang ginawa mo lang ay humabol... ;sapat na siguro ang dalawang beses nang masaktan.. Sapat na siguro ang naranasan ko para TUMIGIL NA SA PAGPAPAKATANGA.... mahahanap ko rin ang taong SASABIHIN SA AKING, MAHAL KITA HABANG BUHAY"..
A Promise of my Forever hasn't started. yet, it is about to BEGIN"
