Change

Hoofdstuk 3

Ik ren naar hem toe en schud hem op en neer. "Brian, Brian! Wordt wakker" Ik zie een glimlach op zn gezicht verscheinen en moet lachen. "Brian, niet grappig" roep ik boos. Maar als ik zijn gezicht zie moet ik toch lachen. En hij ook. "Wat heb je een mooie lach om naar te horen" zegt Brian "Gebruik je dat bij ieder meisje?" vraag ik. "Ja, maar bij jou meen ik het." Ik begin weer te lachen en hij ook. Volgens mij is dat iets wat je altijd doet als je met je crush aan het daten bent! "Brian" "Ja, Mia?" "Weet jij wie deze Valentijnskaart heeft gestuurd?" "Laat me eens zien" ik geef de kaart aan Brian. Onze handen raken elkaar en we kijken in elkaars ogen. 'Ik kan zo wel uren blijven staan' denk ik bij me zelf. Maar iets verstoord het. Brian en ik kijken verschrikt op en kijken naar de bosjes dat op en neer beweegt. Ik kijk Brian aan en hij knikt. Samen lopen we er heen. En trekken de bosjes opzij. "Denies?" roep ik verschrikt. "Wat doe jij hier" "Ik kwam kijken hoe het loopt hiero!" zegt Denise. Ik moet lachen en zeg "Wat een raar kind ben je toch!" zeg ik. Ee we moeten weer lachen. Maar nu met zn drieen.
*10 minuten later*
"Brian, weet je al van wie de kaart is? De Valentijnskaart bedoel ik dan". Brian kijkt me aan en ik voel dat er iets gaat komen. "Mia, er staat iets op deze kaart wat je moet lezen" geeft hij als antwoord. Denise kruipt naar mij toe en Brian geeft de kaart aan mij. "Lieve Mia," vertel ik "ik heb je nooit in de steek willen laten. Maar het moest anders zou jij gevaar lopen. Ik heb achter gehaald waar je school is. Anders zou ik je deze brief niet kunnen sturen. Ik hoop met heel mijn hart dat ik je ooit weer tegen zou komen, en dat je mij herindert. Ik moet nu gaan, want ik wordt gezocht door de politie. Ik hou van je en dat zal ik altijd blijven doen. Liefs Dom" zeg ik. "Wie is Dom?" vragen Brian en Denise tegelijk. "Ik weet het niet" zeg ik. "Zullen we naar huis gaan? Dan kunnen we morgen kijken of we hem kunnen vinden op internet!" vraagt Brian. "Ja, laten we gaan" zeg ik. Ik en Denise nemen afscheid van Brian en lopen samen naar huis. Het is best fijn dat Denise en ik bij elkaar in de straat wonen.*10 minuten later*

"Mia, kom je het eten is klaar!" hoor ik mijn moeder roepen. "Ja, ik kom dr aan" roep ik terug. Eenmaal bendeden vraagt mam "Waarom was je zo laat thuis?" "Ik had veel dingen te doen" "Oke, is goed schat" "Mam, had of heb ik een broer of een familielid die Dom heet?" Ze laat meteen de glazen vallen, en papa kijkt gelijk op van zijn krant. "Hoe kom je daar bij, lieverd?" vraagt papa. "Ja of nee? Na 2 minuten hele stile zegt papa "Ga maar even naar je kamer, zonder argumenten of waar pubers goed in zijn". Ik loop chagerijnig naar boven. Waarom vertellen ze het me niet gewoon. *10minuten later* "Hallo Mia" hoor ik iemand zeggen.

Halloo, een nieuw hoofdstuk! Zouden jullie willen vertellen wat jullie er van vinden? Comment&Vote please?