7 Yıl Kadar Önce

75 3 0
                                    

Babamın işyeri eve çok yakındı. Dışarıyı izliyordum ve babamın patronu ve bir adam arasında silahlı çatışma başlamıştı. Herkes camdan izliyor ve kimsenin aklına polisi aramak gelmiyordu.

         Kimse olay yerine yaklaşmıyordu. Kapıdan ceketli bir adam çıkmıştı. Ceketli adamın babam olduğu kanısına varmıştım. ''Babaa!Baabaa!'' diye bağırıyordum .Babam sakin ol anlamında işaret yapmıştı. Olayı izlemeye devam ediyordum.

Birden duyulan  silah sesi ile yere yığılmıştım. Gözlerimi açtığımda annem ağlayarak ''Kızım uyan!!'' diyordu. Bana değil babama ağladığı belliydi.  Babamı kanlar içinde gördüğüm an aklıma gelince hıçkırıklara boğuluyordum.

  Beni her zaman sevdiğini düşündüğüm kalbi ,artık yaşam mücadelesi veriyordu...

<><><><><><><><><><><><><><><><><>

O yıl lise sınavlarına Sbs'ye girecektim. Annem benim o psikolojiyle sınava giremeyeciğimi biliyordu ve Milli Eğitim Müdürlüğüne dilekçe yazmıştı. Zaten doğru düzgün dersleri anlayamıyor , çalışamıyordum. Kimse beni ders çalışmaya teşvik ettiremiyordu. Ve bir hafta içinde dilekçeye cevap gelmişti. O yıl Sbs'ye girmeyecektim. Bütün bir yıl boyunca kafamı toplayamamıştım. 

    Arkadaşlarımla görüşmüyor neredeyse onlarla küstüm ama beni asla bırakmayan en yakın dostum Meryem her zaman yanımdaydı. Her okul çıkışından sonra bize gelir , beni neşelendirmeye çalışırdı. Meryem iyi ki vardı..

Gül KokusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin