Ik had het me heel anders voorgesteld. Ik had verwacht dat Isaac me op zou pakken en me zijn berekeningen zou laten zien. Ik had verwacht dat ie me zou feliciteren met wat ik gedaan had, en dat ie me altijd bij zich zou houden.
Maar zo ging het niet. Hij ving me nog net op, en toen at hij een hap uit me. HIJ. AT. ME. HIJ AT MIJ, ZIJN GROOTSTE APPELFAN DIE HEM BEWONDERD HAD VANAF HET BEGIN! Ik kom wel in huilen uitbarsten. Mijn hele leven, het was allemaal voor niks geweest. Misschien had Peter wel gelijk: ik had nooit moeten springen. De tranen sprongen in mijn ogen, en ik moest mijn best doen om niet te gaan huilen.
Maar toen, zonder aankondiging, begon Isaac te schrijven. Hij praatte weer tegen zichzelf, hij schreef en schreef. Nu kon ik zijn berekeningen wel zien! Ik las alles en begreep het ook nog. Hij had een minder net handschrift dan ik had verwacht, maar dat maakte me niet zoveel uit.
Het duurde uren voordat hij stopte. Elke keer wanneer hij bijna leek te stoppen begon hij weer te schrijven. In totaal heeft hij 9 uur onder de boom gezeten. Maar na een tijdje voelde ik me niet zo lekker worden. Toen ik naar mezelf keek zag ik dat de plek waar Isaac me gegeten had, helemaal bruin was. Ik hoopte dat hij me mee zou nemen en me zou helpen om een goede boom te worden. Dat zou geweldig zijn. Maar een mens weet natuurlijk niet wat een appels grootste droom is, want ze kunnen niet met elkaar communiceren.
JE LEEST
De beroemdste appel ter wereld
Historical FictionWe kennen hem allemaal: Isaac Newton. Een van de beroemdste mensen in de natuur- en scheikunde. Maar wie is de appel achter een van zijn belangrijkste ontdekkingen? Dit is maar een heel kort verhaal, en het is helemaal geen moeite om erop te drukken...
