Last Wish (One Shot)
By: Feilaizer
*HOSPITAL*
"I'm sorry pero bilang na ang araw nya, and sad to say na hindi na sya tatagal" the doctor said to my mom. Suddenly I see a tears coming from her eyes pero agad naman nya itong pinunasan.
"wala na po ba talagang pag-asa o ibang paraan para gumaling sya?" my mom said while clearing her voice
"I'm sorry Mrs. Dy, milagro nalang ang may kayang magpagaling sa kanya" after that, the doctor leaves the room.
My mom tries to stop crying when she saw me looking at her. She wipe her tears and walk beside me wearing a smile full of sorrow.
"Mom, why are you crying?" I said weakly
"I-it's nothing, na-napuwing lang ako" then wipe her tears again
"What did the doctor told you?, am I going home soon? " tanung ko kahit alam kong hindi.
"o-oo naman, naiinip kana ba dito?" her voice is broken
"Liar, I heard your conversation" natigilan sya at sa tingin ko nagulat din sya.
"Mom pwede mo namang sabihin sa doctor na i-dismiss ako diba?
"Why?"
"Because I don't wanna die doing nothing in this room, waiting my time to come in this hospital bed. Simula maga hanggang gabing nakatunganga. Syempre gusto ko ding enjoyin ang buhay ko, gusto kong mamatay na masaya na kapiling kayong lahat, yung nasa bahay ako." This is the start of my wish.
"But Yuana"
"wala naman pong mangbabago kung nasa ospital man ako o nasa bahay, iisa lang ang sigurado at yun ay mamamatay ako. Pero ang pagkakaiba, magiging masaya ako kung nasa bahay ako" ilang minutong katahimikan. Sa tingin ko pinag-iisipan nya yon.
"okay, ikaw ang masusunod" first wish complete
"thanks mom, I love you"
"love you too"
I'm Yuana Dy. I have a serious illness that no one can survive. I already accept the fact that my journey will end soon. But before I die I want to tell someone important to me how I feel about him and also have a farewell. I want to complete all my wishes too.
*HOUSE*
Naka-upo lang ako sa wheelchair dahil nahina na nga ako, tinutulak ako ng mother ko papasok ng gate ng bahay. And now I'm facing a giant door of our house.
"are you ready?" my mom ask me
"I'm excited so let's enter the door now" gusto ko na kasing Makita silang lahat, miss na miss kona sila. Matagal-tagal din akong tumira sa hospital.
Bumukas na ang pinto, kasabay nito ang pagbungad saakin ng pamilya ko. Lahat sila andito, hawak-hawak ang telang may nakasulat na "WELCOME HOME YUANA" then greet me one by one. I'm so happy. My tears starting to fall, I will miss this family and thanks God 'coz he gave me a family like this. My younger cousins run at me then hug me tight.
"Ate Yuana, are you okay now?"
"Ate can we play again?"
"we miss you a lot ate"
Sunod-sunod nilang sabi saken. Ang kulit talaga nila, parang ako lang nung bata pa ako.
Nagkaroon kami ng konting salu-salo. Nagtawanan, kamustahan at iba pa. Mga tito ko hindi parin nagbabago, under padin sila sa mga asawa nila.
Sana hindi pa ito ang pinakamasayang araw ng buhay ko. kung pwede lang sanang i-extend and buhay.
By the way. I don't have a father . Nabuo ako dahil may bumuntis lang kay mama tapos iniwan lang sya. Actually nagkita na kami dati, sa tingin ko na bwisit sya sakin kase 'baby maker' ang tawag ko sa kanya hindi 'daddy'.

BINABASA MO ANG
Last Wish (One Shot)
Short StoryLife is a beautiful Lie and Death is a painful truth. But loving a guy who love another girl is more damn painful truth. I will do everything for him. I love him, his my childhood bestfriend, but his always getting broken because of the other girl h...