Another Chance

Chapter 03

Jasmine

Another day.

Another argument with my teachers and classmates in their so-called-love.

I'm living alone. In short,dependent.
Umuuwi ako sa bahay namin tuwing bakasyon or sem break. I chose to live independently para hindi ako masabihang brat. I admit mayaman ang pamilya namin,that's why hindi ako tumatanggap ng suitors at pera lang ang habol nila sakin. Tanging si Carl lang talaga. He's my first. The first guy whom I loved and the first guy who broke my heart. Save the drama guys,I've moved on. Since that day,I never believed in love again. I realize so many things. Mga bagay na dapat narealize ko na dati pa. Na nagmukha pala akong tanga. He made me realize all of that. Nevermind,let's not talk about it.

Sumakay na ako ng sasakyan at umalis na.

Nang makarating na ako ng school,may tumawag sa panget kong pangalan

"ANGEL!"

err.

"ANGEL! Sandali lang! Wait!"

Hindi ko siya nilingon kasi ayokong tinatawag ako sa pangalang yun. Mamatay na siya diyan kakahabol sakin basta hindi ko siya lilingunin.

"...Angel..." 

Hinawakan niya ang balikat ko. Wow,never expected this huh. Ang drama. Then,nilingon ko siya ...

"Yes?"

Sa totoo lang,hindi ko talaga siya kilala.

"Hi Angel!" sabay kaway

"I don't know you so don't touch me."

"Ha? hindi mo na ako kilala?" sabay kamot sa ulo. Teka? may kuto ba siya?

"No I don't. And If I do,hindi parin kita papansinin" I told him frankly.

"I'm Luke. Luke Brane Tyler. Ako yung kaklase mo nung elementary :)"

Luke? Luke Tyler? Elementary??? 

"NO. I don't remember you. So get out of my way."

I was about to leave pero...

"ANGEL!Sandali!"

Hinila niya yung kamay ko nang sobrang higpit

 "DON'T TOUCH ME!"

then,wala na akong nagawa

Inakbayan na niya ako. 
HUMILIATING.

I found him too clicngy. Wala ba siyang friends? Sa gwapo niyang yan? Close agad kami? Imba.

"I told you not to touch me!"

TInanggal ko ang kamay niya sa balikat ko then sinuntok siya sa tiyan.

"A-aray! Kababaeng tao!"

"HOY! FYI,self defense lang yun!"

Bago niya ako mahawakan,umalis na ako. Pero nakita ko ang mukha niya,nakosensya naman ako.
Kawawa naman,walang kasama,pero akong nga si Jasmine diba? Eto na ang gawain ko diba? Ang saktan sila,gaya ng pananakit nila sa akin. Wala akong pinipili. If someone gets in my way,they better get ready,because I'm Jasmine Aboitiz.

Umalis na akong tuluyan without even looking back where I left him. Pumasok na ako ng classroom
kung saan maraming nakatingin sa aking na para bang may ginawa akong masama,yung iba naman iwas tingin,yung iba naman parang manyak kung makatingin. Araw-araw ganyan ang tingin nila sa akin,parang may ginawa akong krimen. Maraming takot sa aking simula nung naging si Jamine ako. Walang nakakatagal sa akin,sa ugali ko. Kung gaano daw ako kaganda,ganun din daw kapangit ang ugali ko. They don't know the whole story,hindi nila alam na iniwan ako ni Carlc wala silang alam,kaya nabigla na lang sila sa pagbabago ko. HIndi na ako si Angel-tanga. Ako na bigla si Jasmine,si Jasmine na hindi nagpatinag,si Jasmine na matapang,above all,si Jasmine na hindi tanga. Hindi na ulit babalik si Angel. Burado na si Angel.

Dumating na ang teacher namin,sabi niya may announcement daw siya. May bagong student daw. Wonder who it is. Lalaki daw,yung mga babae naman,nagtilian na para bang ngayon lang sila makakakita ng lalaki. Bakit kailangang magtilian? Alien ba para sa kanila ang isang lalaki? Sa bagay,hindi naman kasi kagwapuhan ang mga lalaki dito sa classroom. 

Dumating na yung bagong student. Then everything fall apart.

Siya nanaman. Ang taong minahal ko. Ang taong nangiwan sa akin.
Si Carl.