klem !!

school

Max deed zijn ogen open en meteen weer dicht. Hij wachte even en keek toen weer. Dit is niet waar fluisterde hij tegn zichzelf. Het was wel waar hij was wakker gewordenin een vreemde kamer met vreemde gordijnen vreemde muren en rare geluiden. Het was dus geen nachtmerrie, het was wekelijkheid: max was verhuisd. Zijn moeder kwam binnen. 'Kom je eruit?'. 'Mam' max kuchte. Ze schoof de gordijnen open. 'O dat heerlijke uitzicht!' Riep ze blij. 'Mam, ik heb zo'n ...'  max hoestte. 'Ik weet niet precies maar hier'. 'Nee max,' zei zijn moeder. 'Je hebt geen keelpijn, je bent niet ziek en je gaat gewoon naar school.' Ze is kei- en keihard , dacht max boos, terwijl hij zich aankleedde. Stel je voor dat hij wél echt keelpijn had? Aan longontsteking kon je wel toevallig doodgaan. Leuk, een nieuwe jongen op school,kom allemaal even naar zijn doodskist kijken... Max trok zijn voetbalshirt aan en zijn skatebroek, dan wisten ze meteen wat voor iemand hij was. 'Mam, waar is mijn skateboard?' Schreeuwde hij.' Ergens in een van de dozen,' riep ze terug. Lekker dan, er stonden wel meer dan honderd dozen. 'Welke?' Geen antwoord. Ja hoor! Moest hij zonder skateboard naar school. Langzaam liep hij naar beneden. Als de eerste dag nou maar voorbij was.... 'dag knul,' zei zijn vader, die naar zijn werk ging.' Doe goed je best. Je begint met een schone lei. Maak gebruik van je nieuwe start!' Max wist heus wel wat zijn vader bedoelde. Op zijn vorige school kreeg hij heel vaak straf, hij was niet bepaald een lieverdje. Toch had meester mark op de laatste dag iets heel aardigs gezegd. 'Beste max,' zei hij.' Het zal voor de klas niet veel verschil maken dat je weggaat, want je hebt vooral veel op de gang gestaan.' Alle kinderen moesten lachen. 'Maar toch zal ik je missen, jongen!' Meester mark werd ineens serieus. 'Je bent net een flipperbal, maar je hebt een hart van goud.' 'Ik heb liever een baksteen goud daar heb je tenminste wat aan!' Had max geroepen. Maar ondertussen klopte zijn goude hart wel op hoge snelheid omdat hij zo blij was. Jammer dat zijn vader het niet had gehoord. 'Kom we gaan' zijn moeder stond al bij de deur. 'Mam,je gaat wel even mee de klas in, hè?' Vroeg hij toen ze de straat inliepen. 'Natuurlijk, als jij dat graag wilt.' Gelukkig. 'Lekker dat het zo dichtbij is,' zei zijn moeder. 'En dan te bedenken dat er zelfs kinderen met de trein komen. Zo graag wil iedereen op deze schook zitten. 'Kan ik niet met de trein naar mijn oude school?' 'Tuurlijk schat als jij elke morgen om vier uur wil opstaan'. 'Je zult vast wel wennen op deze school'. Ineens waren we er. Iedereen leek al op school te zitten het was zo rustig. Max voelde zijn handen slap worden. Maar ook werd hij nieuwschierig openbare basisschook het mozaïek stond er in sierlijje letters boven de hoofdingang. 'Kom maar het hoofd van de school verwacht ons'. Overal stonden kinderen te praten in groepjes er werd niet gespeeld het was heel rustig. Max wist voor honderd procent hij zich hier nooit thuis zo gaan voelen

Dit was mijn eerste hoofdstuk van klemm reacties en like altijd Xxxx