O zamana kadar herşey normaldi. Tanrılar barış içinde yaşıyorlardı. Ta ki o kaybolana kadar...
Bu Zeus'u çok sinirlendirmişti. Rüzgar Tanrısı Boreas buna şaşırmıştı. Kim ne cüretle şimşeği açabilirdi ki? Bu onların zoruna gitmişti. Ama Zeus kararlıydı. Bunu yapanı ele geçirecekti.
Poseidon Zeus'un oğlu Persius'dan şüphelenmişti. Zaten sürekli kavga ederlerdi.
"Persius ne hallerde?"
"Ondan mı şüpheleniyorsun?"
"Olağan bir tahmin."
"Peki ya Percy?"
"O bizi bilmiyor,bu imkansız"
"Imkansız diye birşey yoktur."
"Ne,oğlumu mu çağıracaksın?"
"Evet,tam da öyle yapacağım."
Boreas araya girdi.
"Hey,sakin olun ve düşünün,Percy bir yarı insan yarı tanrı. Sizce böyle birşey yapabilir mi?"
"Neden olmasın?" dedi Zeus ve gözden kayboldu. Kardeşi Hades'in yanına, yer altına gitmişti.
"Merhaba kardeşim, seni buralarda görmeyeli uzun zaman oldu"
"Hades, Percy'nin yanına git ve onu buraya getir."
"Ne oldu kardeşim? Şimşeği onun çaldığından mı şüpheleniyorsun?"
"Sen şimşeğin çalındığını nereden biliyorsun?"
"Ben herşeyi biliyorum kardeşim, herşeyi..."
Bu sırada Perry hiçbir şeyden habersiz üniversitede arkadaşı Mark ile beraber okul gezisine hazırlanıyordu. Mark,koltuk değneği ile yürüyordu.
Aslında gerçek bu değildi.
Daha Percy'nin bilmediği çok şey vardı...
