-Aşık olmak, ve acı çekmek birbirinden farklı duygulardı, ama hep biraradalardı.
Tıpkı bizim gibi.
-Rancens-
"Bay Taehyung bu gün balo ya gelecekler mi? "
Genç yaşlardaki hizmetli kadının sesini duyunca yüzümde annemin tembih ettiği gibi her zaman olması gereken gülümsemem ile elimdeki tahta kuş yuvasını bir kenara bırakıp arkamı döndüm
Yüzünde güzel bir gülümseme vardı, suratı kusursuz gibi gözüküyordu fakat her insan gibi o da kusursuz değil di.
Kahverengi uzun elbisesi eskimeye yüz tutmuştu ve benim üzerimdeki aşırı pahalı kıyafetlerin yanında çok sefil duruyordu, bu içimi acıtsa da bir şey demedim ve bahsettiği balo nun detaylarını vermesini bekledim.
"Bay Absolon bu gün Fransa nın en büyük balolarından birini düzenliyor, anneniz Fransa daki ilk izleminiz için katılmanız gerektiğini söyledi"
Fransa nın önde gelen isimlerinden biri olan Bay Absolon nun ismini bile duyunca rahatsız oluyordum, onsekizinci yüz yılın en güçlü adamıydı Absolon, ve malesef kızı Abrial in benden hoşlandığını duymuştum.
Bu eyalette neredeyse bir aydır kalıyordum, ülkeye geleli ise üç ay olmuştu fakat hanımefendi Abrial beni nerede gördü ve hoşlandı hiç bilmiyorum, halkın dilinde dolaşan birkaç söylenti vardı bu söylentileri duyunca bende hanımefendi Abrial ı merak etmedim değil.
Fransanın, hatta tüm kainatın en güzel kadınıymış duyduğuma göre, sarı uzun saçları ve deniz mavisi gözleri varmış, herkese iyi davranır kimsenin kalbini kırmazmış o kadar mükemmel bir insanmış ki halk onun tanrıça olduğunu düşünüyormuş bazen.
Tabii bunların hepsi kulaktan dolma bilgilerdir, bir kaç kişi dışında kimse gerçekten o kızı görmemiş çünkü bay Absolon kızını koruduğu düşüncesiyle evden çıkmasına pek izin vermezmiş. Onu hapis olduğu yerden kurtaran ve güzel yüzünü şahsen gören kişilerden biri olmayı çok isterdim, umarım bana olan aşkı ciddidir.
Bulanık düşüncelerim beynimde dört dönerken hizmetçi kızı tamamen unuttuğumun farkına vardım, kapıda öylece durmuş benim bir emir vermemi bekliyordu sanki, ağzımdan çıkacak her kelime çok önemli gibiydi...
