suspicious ✓

on dört

Jennie'den

Jungkook'un dediklerinden sonra aramızda uzun bir sessizlik yaşanırken sanki hiçbirimiz konuşmayacağımıza dair yemin etmiştik. Daha bir gün önce aynısını yaptığında ona kızmıştım. Tek başına bir yere gitmemeliydi öğretmenimizi bile öldüren katil ona neler yapmazdı.

Okulumuz gereğinden büyüktü ve Taehyung'u bulmamız uzun sürebilirdi bu yüzden bir an önce başlamalı onu sağlam bir şekilde bulmalıydık.

"Tamam o zaman ikiye ayrılıp arayalım ya da ilk önce müdüre haber verelim." cümlemi bitirdiğimde dikkatle onlara bakmıştım.

"Bence önce müdüre söylememiz daha iyi olur." Mark'ın dediklerinden sonra hepimiz ayaklanırken Taehyung'u bir an önce bulabilmeyi umut ediyordum.

Tanrısal Bakış Açısı

Sabah sabah Jennie'nin endişeli bir şekilde Mark'ı uyandırmasını duyan katil yavaşça gözlerini aralarken neler konuştuklarına dikkat kesilmişti.

Jennie sınıftakilere bakmaya başladığında aceleyle gözlerini kapatırken eski haline dönmüştü. Jungkook ve Lisa'nın da uyanmasıyla tekrar gözlerini açarken duydukları karşısında sırıtmıştı.

Eline yeni bir kurban düşmüştü sanki.

Katil bunları düşünürken Jennieler müdürün umursamamasından dolayı sinirle odadan çıkıyorlardı.

...

Taehyung, Jennie ile karşılaştığı koridora giderken derin nefesler alıp veriyordu. Biraz önce spor salonuna gitmiş orada işine yarayabilecek bir şey aramıştı fakat elinde olan şey sıfırdı. Bu sefer bu koridoru arayacaktı.

Burada bir şeyler olduğunu tahmin edebiliyordu. Jennie katil ile burada karşılaşmıştı. Ya katilin burada yaptığı şeyleri sakladığı gizli bir bölmesi vardı ya da gelmesini sağlayacak önemli herhangi bir şey.

Arkadaşlarına haber vermeden gitmesi içini biraz sızlatsa da hâlâ doğru olanı yaptığına inandırıyordu kendini. Jennie'yi her ne pahasına olursa olsun katilden koruyacaktı ve ona bir şey olmasına izin vermeyecekti.

Koridor gereğinden uzundu ve bir sürü farklı yol vardı. Bu cinayet olayları olmadan önce bu koridor daha çok öğrencilerin gizli saklı işleri yaptığı bir yerdi fakat şimdi belki de sadece katilin gizli saklı şeyleri yaptığı bir yer olmuştu.

Taehyung korksa da asla ödün vermiyor dimdik bir şekilde hedefine yürüyordu. Sağa dönüp bir süre daha yürüdükten sonra aldığı yoğun kan kokusuyla duraksamıştı, tişörtünü burnuna çekip devam ederken ağzından nefes alıp vermeye çalışıyordu.

Kokuyu aldığı sınıfa girerken gördüğü şeylerle öğürmemek için zor durmuştu. Cesetlere çok bakmamaya çalışarak işe yarar bir şey ararken duyduğu ayak sesleri ile birlikte ne yapacağını şaşırmış kendine en yakın olan bir yere saklanmıştı.

O sırada Jennie, Mark, Jungkook ve Lalisa sınıflarına tekrar geldiklerinde uyuyan öğrencilerden birinin eksildiğini fark etmemişlerdi. Eğer fark etseydiler katilin kim olduğunu bulabileceklerdi.

Taehyung kafasını iyice eğip nefesini tutarken gelen kişinin bir an önce gitmesini diliyordu. Ava giderken avlanmış olmak istemiyordu. Ayak sesleri odada yankılanırken Taehyung kafasını kaldıracağı an yakalanacağı bilinciyle yanlış bir harekette bulunmuyordu.

Yaklaşık bir yarım saat daha o sınıfta durmuştu, katilin o koridordan ayrıldığına emin olmak istemişti.

Nefes nefese sınıftan çıkarken olabildiğine uzaklaşmaya çalışmıştı. Eliyle duvardan destek alırken tişörtünü burnundan çekip derin nefesler alıp vermeye başlamıştı. Dinlendiğini hissettiği an ise yaptığı tek şey yere çömelmek olmuştu.