CHAPTER 2
BREAK time
nag punta ako sa Canteen at bumi tapos dinala ko ang binili ko dito sa likod nang school kung saan walang maka kita sa akin at pansin ko kasi na maganda dito eh. I am not saying umaasa ako na nandito siya, kita ko kasing napaka peacefull dito eh
ayaw na ayaw ko kasing maingay eh, nung naka kita ako nang puno dun umakyat ako, dun nag pa hinga i am about to close may eye when i hear a noise sa baba kaya dumungaw ako sa baba nakita ko angIsang lalaki Na naka upo dun sa Woonden chair ang lalaking nakita korin dito kanina, i never expect to see him again here, ngayon may binabasa siya na may pag kain sa Tabi niya, i just stare at him i dont know why ang Cute naman ata niyang kumain. In may whole life siya lang nakita kong masaya kapag kukumakain at nung
Naramdaman niya sigurong may Nakatitig sa kanya napalinga linga siya.Kaya hindi kona siya tinitigan ang ginawa ko eh nagpahinga nalang but i just can't take may eyes on him. Pag tunog nang bell for instant napatalon ako.
"Ahhhhhhh!!!" Sigaw niya at napa hawak sa dibdib niya
Napa ngiti naman ako sa itchura niya pag takot, at nung nakita ko unti unti na siyang na himasmasan sa Takot madali kong binawi ang ngiti ko at nag mamadaling nag lakad pa alis
'Outch!! Sakit nang binti ko'
"Miss!?" Sigaw niya
Hindi na ako lumingon at nag mamadali nang Umalis at dinalang siya pinansin, hindi naman siya nag salita ulit
Nung papasok na ako sa room napakapa ako sa Uniform ko nung na alala ko ang Wallet ko.
'Sh*t!!*
Cursed ko hindi ko pala nadala ang wallet ko
Pero di konalang siya pinansin, at palabas na sana ako nang Room nang hinarangan ako nang lalaki kanina napa kurap naman ako.
"Sayo ata to yuri"sabi niya sabay pakita nang Wallet ko, agad agad ko naman iyon kinuha at tiningnan
"Wag kang mag alala di ko yan binawasan, binuksan kolang para makilala kita" sabi niya di na ako nag salita wala namang nawala eh.
Nag vow lang ako para mag thank you, at aalis na sana nang hilain niya ako pa punta sa kanya.
"Ohhh!"sabi niya
Napa kurap naman ako "muntikan na"sabi niya at nag smile sa akin, may dumaan pala kaya niya ako hinila
Nag vow lang uli ako para mag pasalamat at agad na bumalik sa loob nang room
ano ba to? bakit ba ako kinakabahan sa presensya niya?
Napa iling nalang ako,UWIAN
Palabas na ako nang school nang nalita ko ang manga bodyguard ko kuno kaya napa Balik ako para di ako makita, bumalik ako sa loob at nag tungo sa likod, alam kong Nakakatakot tong gagawin ko pero ayaw kong palaging may naka buntot sa akin. Kaya inakyat ko ang pader medjo mataas pero wala akong choice kaya napa pikit nalang ako habang Tumatalon
'Ikaw na bahala sa akin' bulong ko sa Isip ko
"Ui ui miss!" Rinig kong boses "Augh!!"
Kaya napa dilat ako nung di ako sa Lupa nag land, kundi sa isang tao at naka dagan ako ngayon sa kanya kaya dali dali akong tumayo.
"Sorry"yukong sabi ko at nag vow
"Ikaw nanaman?ang hilig mo talagang umakyat sa matataas noh?" Sabi niya sabay pag pag sa Uniform niya
"Sorry" tanging na sabi ko at nag vow hindi parin ako naka tingin sa kanya
"Nakakapag salita kanaman pala eh! OK Kalang ba?" Tanong niya
Tumango lang ako
"Itaas mo ang ulo mo baka mabaga ka"sabi niya
Tumango lang ako at agad na Umalis,
Ano bayon sa kadami dami nang tao sa kanya pa talaga ako na hulog.
"S-salamat" sabi ko at aalis na sana kaso hinawakan niya ang braso ko.
"Ok lang ba ang paa mo?"tanong niya
Tumango lang ako at pa ikaika na nag lalakad masakit pala talaga ang paa ko.Pagka uwi ko nang bahay wala parin ang manga bodyguard ko kaya napa tawa ako,
"Ma'am gusto niyo po bang kumain na?"salubong nang Maids at kukunin sana ang bag ko pero umiling ako at dumeretcho sa kwarto ko.
Dahil Nagutom ako at gusto kong Kumain lumabas ako at nag tungo sa isang Convient Store ayaw ko kasing Kumain nang masasarap sa malaking mesa nang walang kasama kasi nalulungkot ako kasi mas nararamdaman ko emptiness sa sarili koPag pasok ko sa Convient store bumili ako nang Noodles at Bandage na din, habang nag hihintay akong maluto ang noodles nilagyan ko ang bandage ang Paa ko
"pwedeng makitabi?" Napa tingin naman ako sa nag salita, sasagot na sana ako pero umupo na siya eh ano pang sence kung sumagot ako?
"Ako nga pala si Jin" sabi niya sabay lahad nang kamay niya tumango lang ako at dahil siguro na ngalay na siya binaba na niya ang kamay niya "Sabi kona sasakit yang paa mo eh" sabi niya
Naka tingin lang ako sa kanya nang walang emosyon ang mata
"ampff kumain kana pangit sa instant noddles ang Ma sobrahan sa Luto" sabi niya at kumain nadin siya.
"Madalas kaba dito?" Tanong niya sa akin habang kumakain siya
Umiling lang ako
"Ako, madalas ako dito" sabi niya
Napa tingin naman ako sa kanya
"Wala share kolang"dugtong niyaTumango tango lang ako
"Bago kalang ba sa school?" Tanong niya uli sa akin
"Oo," sabi ko at kumain nang noodles
Napa tawa naman siya ewan ko kung bakit
"Buti naman may two letters kanang nasabi" sabi niya
Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa Sinabi niya o ma iinis kaya ang ginawa ko nag patuloy nalang ako sa pag kain ko At ganun din siya
"Hala Ulan na" sabi niya
Kaya napa tingin naman ako sa labas umuulan nga
"May dala kabang payong ?" Tanong niya
Napa iling lang ako
"Next time makinig ka nang News"sabi niya sabay kinuha ang Kamay ko at nilagay sa palad ko ang payong, napa tingin naman ako sa kanya at sa payong
"Mauna na ako" sabi niya at umalis
Pina nood kolang siyang Umalis na walang payong napa kunot naman ang noo ko at nag tungo sa May counter"Bibilhin koto"sabi ko sabay kuha nang payong at nag bayad saka Hinabol ko siya at dahil nag stop by siya na habol ko siya unti unti akong lumapit sa kanya at pinayong sa kanya ang payong
"Aiiiii palaka!!"sigaw niya sa gulat at napa hawak sa puso niya "ano bayan! Nakakatakot naman akala ko kung sino"sabi niya
"P_payong mo"sabi ko kinuha naman niya yun
"Eh ikaw?"tanong niya
Pinakita ko naman sa kanya ang payong
Napatango lang siya
"Cge mauna na ako mag ingat ka"sabi niya at tuluyan nang umalisNapangiti naman ako sa kanya
"Jin, ang pangalan niya"pa alala ko sa sarili ko at napa ngiti
___________________________________________________
![](https://img.wattpad.com/cover/265786314-288-k459466.jpg)
BINABASA MO ANG
"Love Won't tell" (BTS series 2) kim Seokjin
General Fiction"paano ngaba natin masasabi kung kailan darating ang Love sa buhay natin? yung iba hinahanap yun, yung iba naman kusang Dumadating, at yung iba hinihintay yun. pero paano hahanapin eh Kung ang salitang Love ay di mo alam ang kahulugan? paano mo mala...