Okullar arasındaki savaş [tamamlandı]

BÖLÜM43 GİTME...

çağandan

bana iyi gelen tabiki tuanaydı(farklı bişey bekleyen yoktu zaten) tuanaya gidiyodum 

kapıyı çaldım tuana beni karşısında görünce şaşırmıştı hemde sevinmişti

tuana:hoş geldin bi sorun yok dimi

çağan:içeri geçelim anlatıcam

içeri geçtik tuana anlamayan gözerle bana bakıyodu 

çağan:dadın nerde

tuana:odasında uyuyo

çağan:hm anladım 

tuanadan

çağana nolmuştu böyle daha önce onu hiç böyle görmemiştim tam sorucaktımki dizlerime yattı

çağan:nolur bişey deme sadece bi süre böyle kalalım

hiç bişey demedim ve başımla onayladım ellerimi saçlarının arasında gezdirdim nolmuştu ona böyle ben bunları düşünürken konuşmaya başladı

çağan:annem geri geldi

tuana:ne

çağan:geri geldi işte

sadece ne diyebilmiştim aslın onu anlıyodum her nekadar benim annem olsada benim ilgilenmiyolardı hep böyle dadılarla büyümüştüm işte

çağan aylanın anlattıklarını anlatır

klasik bahaneleri anlatmıştı nedense bütün çocuğunu bırakan anneler hep aynı senaryoyu anlatıyodu çağan birden kucağımdan kalktı ve bana baktı

çağan:tuana b -ben napıcağımı bilemedim ve sana geldim bana iyi gelen kişinin yanına 

gözlerim bolmuştu sım sıkı sarıldım ona bırakmak istemiyodum o acı çekse bende çekiyodum o gülse bende gülüyodum birlikte acılarımız sevinçlerimizi paylaşıyoduk gözümden yaşlar iniyodu

çağan:ağlama tuana lütfen

çenemi kaldırıp bana baktı o ela gözleri içimi ısıtıyodu resmen göz yaşlarımı sildi

çağan:lütfen ağlama sen ağlarsan ben kahroluyorum 

tuana:tamam ağlamıyorum 

buna ben bile inanmamıştım çağan kafasını koltuğa dayamış perdenin rüzgarla uçuşmasını izliyodu bende çağanı izliyodum ah be sevgilim üzülünce içim parçalanıyodu ardan 10 dk falan geçti heralde çağan uyumuştu

tuana:sevgilim

çağan:hı 

tuana:gel yatağa yatırıyım seni 

çağana destek çıkarak onu yatağa yatırdım sonra bana leyaya haber vermem gerektiğini yoksa meraktan ölüceğini söyledi leyayı aradım ve haber verdim oda baya bi rahatamıştı telefonu kapatım üstünü örttüm tam gidiyodumki çağan kolumdan tuttu

çağan:gitme...

bende yanına yattım sım sıkı sarıldım ona zor günler yaşıyodu o acı çektikçe ben daha çok çekiyodum yanağını elimle okşadım ve ona bakarak  kendimi uykunun kollarına bıraktım 

BÖLÜM NASILDI

FULL ÇAĞTU VARDI EHEHEH AMA YAKINDA NELER OLUCAK NELER 

NEYSE BEN FİNAL YAPARIM DİYODUM AMA BAYA İYİ İLERLİYORUM ŞUAN 

FİNAL YAPMAMA KARARI ALDIM (ŞİMDİLİK)

OZAMAN SONRAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZZZ

<3