Vecchio ve Bargello Sarayı'na ait kulelerin tepesindeki meşaleler parıltı halinde , titreyerek yanıyordu.Biraz kuzeye doğru gidince , Katedral meydanında usulca yanan birkaç sokak feneri vardı. Birazıda Arno Nehri'nin her iki kıyısındaki iskeleleri aydınlatıyordu. Gecenin çokmesi ile çoğu insanın evine çekildiği bir şehir için saat biraz geç olsada karanlığın içinden birkaç kayıkçı ve hamal seçmek mümkündü bu kıyılarda.
Hala tekneleri ve botlarıyla meşgul olan bazı balıkçılar aceleyle yelken ve arma ayarlarını son kez kontrol edip ; itinayla yıkanmış loş güvertelerde halatları sıkıca doluyordu. Hamallar da malları sürükleyerek ya da ellerinde taşıyarak civardaki ambarlara emanet ediyordu aynı çabuklukla. Birhanelerin ve genel evlerinde ışıkları parlıyordu. Ancak sokaklardan geçen çok az insan vardı. Seçildiğinde yirmi yaşında olan Lorenzo de' Medici , şehrin başına geçeli yedi yıl olmuştu. En azından , Floransa'yı dünyanın en zengin şehirlerinden biri yapan tüccar aileleri ile ileri gelen uluslararası bankalar arasındaki rekabete bir düzen ve durgunluk getirmişti. Buna rağmen , şehrin içten içe kaynaması hiç kesilmemişti . Arada sırada taştığı da oluyordu. Çünkü yönetim karşıtı bir örgüt hakimiyet mücadelesinde idi. Kimisi müttefik değiştiriyor , kimisi de kalıcı ve amansız düşman olmayı sürdürüyordu...
