Im tired(On-Going)

Chapter 1

Philippines

Jianna PoV

"jianna what did you do to your classmate again" galit na sigaw ni dad,  kaya naman napangiti ako ng matamis

"I punched her because she called me bitch"nakangiti kong sabi

"You're still proud of what you did" galit na sigaw ni dad

"Yeah" nakangiti ko sabi

"Hindi kita pinalaking basagulera at barumbado jianna, nagmana katalaga sa mom mo" umiiling na sabi ni dad,  kaya naman ngumiti ako kahit na gusto ko siyang sigawan

"Yeah hindi moko pinalaking basagulera at barumbado, pero wag mokong itulad kay mom" nakangiti paring sabi ko

"Dahil sa ginawa mo sa classmate mo ay ipapadala kita sa pilipinas" sabi ni dad, gusto ko sana umangal ay bigla na lang siya umalis, kaya naman wala nakong choice kundi pumunta sa philippines

"self ano ba naman yan palagi kanalang kinokontrol" nasabi ko sa aking isipan at ang kaninang matamis na ngiti ay naging mapait

Kinabukasan

Maaga akong nagising dahil kailangan ko pang mag impake dahil ngayon ang uwi ko sa philippines

Pagkatapos kong mag impake ay agad akong nagbihis, Pagkatapos kong magbihis ay agad akong lumabas sa kwarto ko

Pagkalabas ko ay nakita kong nakaupo si dad sa sofa habang umiinom ng kape, ng mapatingin siya sa gawi ko ay agad niyang ibinaba ang kape niya at pumunta sa akin

"Wag ka ng gagawa ng kalokohan mo jianna"  sabi ni dad at bumalik na sa sofa, kaya naman lihim akong napangiti ng mapait dahil hindi man lng sinabi na "anak mag iingat ka ahh"  Pero ano pa nga ba aasahan ko kay dad ehh puro business lang naman ang inaatupag niyan, ni hindi niya alam na kailangan ko ng pagmamahal niya

Lumabas nalang ako ng mansiyon dala ang aking matamis na pekeng ngiti

Pagkalabas ko ng mansiyon ay sinalubong agad ako ng mga butler at binuhat ang mga gamit ko

Pagkasakay ko sa sasakyan ay agad itong umandar patungo sa aming private airport

Habang nasa byahe ay agad akong nagpatugtog ng kanta at parang nanadya naman si tadhana dahil bagay na bagay ang kanta sa buhay ko

[Verse 1]
Tawagin mo ako sa pangalan ko
Hindi ko makakalimutan ang sinabi mo
Inukit mo ang mata ko sa kandilang dugo
Ano ang aking mapaglilingkod?

[Verse 2]
Ilang beses na akong hinalikan ng karimlan
Hinding hindi parin sapat ang pag-awit ng pabalang
Hindi pa ako nakapagsimula
Kung anu-ano na ang dula nila
Magpapakalumbay o maghihintay
‘Wag ka na tumawid, nakamamatay!

[Verse 3]
Anong uri ka ba ng hayop kaharap ng patalim 'kong to?
Hahagurin hanggang kumain ang pangil mong bumaon sa iyo
Kakaiba ang iyong sigaw, paos na paos sa paghikbi;
Ginuguhit sa aking isip, oras na para magbigti

[Verse 4]
O- ako ba ang nadapa?! Boses mo yata'y nangatal;
Ikut-ikutin mo pa ako sa kagaguhan ng mortal
Tumigil ka ng kasasabi na ikaw ang mundo;
Dahil walang interesado sa kasinungalingan mo

Hindi ko na natapos yung kanta dahil biglang huminto ang sasakyan, kaya naman tumingin ako sa bintana, at dun ko lang nalaman na nasa airport na kami kaya naman bumaba na ako at pumasok sa airport

Pagkapasok ko ay agad akong dumiretso sa eroplano atsaka umupo

Pagkaupo ko ay agad akong pumikit dahil balak kong matulog dahil mahaba panaman ang byahe

***

Nagising ako ng may maramdaman kong may tumatawag sakin, kaya naman napatingin ako

At nakita ko ang isa sa mga butler ko

"Ipagpaumanhin niyo young lady, ngunit nandito napo tayu" sabi ni butler, kaya naman inayos kona ang suot ko at bumaba na sa eroplano

Pagkababa ko ay mabilis akong naglakad papalabas ng airport

Pagkalabas ko ay bumungad sa akin ang sariwang simoy ng hangin at ang amoy ng pilipinas...

Pumunta na ako sa,  sasakyan ko papuntang mansiyon

Pagkasakay ko ay agad itong pinaandar ng driver papunta sa aming mansiyon

A/N: Hello readers so yan muna ang ating chapter 1 at sorry rin kung maikli lang yung ud ko, pero baka sa susunod itry kong mag ud ng mahaba pag sinipag si ako HAHAHA...so btw keep safe and keep read