The Treaty With You (With You Series 1)

Chapter 40 Persecution

......................

(TT)

>.>.<

Nagising ako ng halos walang makita. Ramdam ko ang bigat ng mga mata ko. Ang hapdi nito.

Walang ano-ano ay nalala ko ang mga ganapan..
Doon bumagsak ulit ang mga luha ko. Bumangon ako at mariing tiningnan ang langit sa may veranda. Nakikita ko si Mama....

"Ma--miss na kita.. pwede naba kung pumunta diyan?"wika ko. Nakita kung nakangiti si Mama sa akin. Gustong gusto ko siyang yakapin, hagkan, halikan at makasama. Pero paano??

"Ma.. mahal na mahal kita"napuputol na wika ko. "Kahit---kahit na hindi ako nanggaling sayo..ikaw parin ang Mama ko"at doon ay yumakap ako sa tuhod ko at doon ibinuhos ang pag-iyak.

Ayokong gumalaw, ramdam ko ang pagod sa buong katawan ko. Buong araw ay nasa loob lang ako ng kwarto. Wala ring ganang kumain, busog ako sa mga na sipsip kung luha. Si Kath naman ay panay ang tawag. Nakikichismiss din naman..

Si Mang Pards ay katok ng katok sa kwarto ko kesyo daw kumain na muna ako. Di ko nalang muna pinapansin. Daig ko pa ang may sakit dahil nakahilat lang ako buong magdamag.Di nagsasalita, di kumakain, at tulala.

Hindi parin nag si-sink in sakin lahat. Gustong gusto ko ng takasan ang lahat, pero hindi pwede. Kailangan kung harapin at tapusin ang lahat ng sakit na ito. Bumangon ako at naligo , nag-ayos at lumabas sa kwarto ko. Tahimik ang bahay as always naman. Di ko rin nakita si Bea at si Mang Pards kaya kinuha ko nalang ang sasakyan at umalis.

I wear sunglasses kasi bukod sa malulusog kung eyebags ay baka may makakilala sakin dito , I'm in a public. Nang marating ko na ang kinaroroonan ko ay mariin kung linis ito. At sa muling pagkakataon nasilayan ko ang mga ngiti niya. Buhay na mga ngiti. Umupo ako sa tabi niya at binigyan siya ng bulaklak at nagsindi ng kandila.

"Ma, miss na kita sobra"usal ko. "Merry Christmas ,Ma! sorry wala akong regalo sayo ngayon at Ma, mabibigyan na kita ng hustisya, kasi nalaman ko na po kung sino yung nakapatay sa inyo at wag kang mag-alala, Ma! magiging maayos din ang lahat"pigil ko sa nagbabadyang luha ko. "I dont deserve to be happy while I'm with someone that made your death injustice...
H-hindi ko maatim na makita siya, Ma!"at doon ay umiyak nanaman ako. "I'll make his life miserable!"giit ko pa.

"You can't."

"Yes , I can"I directly reply , but I suddenly stop when I realized something. What the!! who was that?. Then I turn around and I see the man who's always at my side in good or worst time of my life.

"Alex?."

"That's my name" tawa niya pa. Baliw ata to? anong nakakatawa sa pangalan niya? Tsk!!...

"What are you doing here?."

"Just like what you do."

"At bakit naman?."

"Just like your reasons too."

"Uupakan Kita o uupakan kita?."

"Dude! can you give another choice? napaka sadista mo naman gaya gaya ka sa kapatid ko eh."

"Eh ano ngang ginagawa mo dito? Sinusundan mo ba ko?."

"Really? What do you think of me? Stalker of you."

"Bakit hindi ba?."

"Dati, oo but now----."

"There you said it! Ede sinusundan moko?."

"Okay fine! I know what happened last night."

" At sinong nagsabi? Si Mang Pards nanaman ba nag chismiss sayo?."