Canım acıyor,her sabah uyandığımda seni yanımda görmediğim zaman canım acıyor.Senin yanımda olmadığın her dakika,her saniye canım acıyor Jun.Neden böyle olduk ki sâhi biz?Çok mutluyduk iki ay öncesine kadar.Kaç kere aradım,kaç kere mesaj attım bilmiyorum bile,ama sonunda karşılığım noldu biliyor musun?Hiçbir şey.Tam anlamıyla hiçbir şey.Kalbin acımadı değil mi?Benim seni bu kadar özlediğimi görmene rağmen,hiç canın acımadı.Uyumak istemiyorum çünkü sabah yine sensiz uyanacağım.Saçımı okşamanı çok özledim,beni öpmeni çok özledim.Her şeyini çok özledim.Acınacak haldeyim,iki ay oldu.Kos koca iki ay ve ben hâlâ her saniye seni düşünüyorum.
Bitmiş haldeyim,çoğu sabah yatağımdan kalkacak gücü bulamıyorum bile.Ama diğer aşk acısı çekenler gibi mutsuz olmanı istemiyorum.Lanet olsun ki hâlâ sana deli gibi aşığım.Mutlu olmanı istiyorum,gülüşün çok güzel çünkü sevgilim.Yüzüne karşı vgilim demeyi o kadar özledim ki,fotoğraflarına baktığımda bile içim sızlıyor.Ben bir kağıt parçasına değil,yüzüne sevgilim demek istiyorum.Neden yanımda değilsin?Sana en çok ihtiyacım olan zamanımda neden yanımda değilsin?Sensiz nefes aldığım her bir saniye,ölüm gibi geliyor.Sanırım ayrıldığımız günden beri sen de biriyle görüşmüyorsun değil mi?Bunları görmeyeceğini biliyorum,sanırım bunları görmen için benim başıma kötü bir şey gelmesi ve evimin aranması lazım değil mi?Daha elinin altında ki telefona attığım mesajlara bakmazken,bunlara mı bakacaksın?
Göz altlarım çökecekmiş gibi hissediyorum,vücudum çökecekniş gibi hissediyorum.Kendimi taşımak çok zor geliyor be sevgilim.Sana sevgilim demekten neden vazgeçemiyorum?Sen benim her şeyimdin,hâlâ öylesin.Yanımda bile değilsin ama ben seni düşünmeden duramıyorum.Ayağa kalktığımda sanki yere yığılacakmış gibi hissediyorum,yemek yiyemiyorum,yediğim gibi saniyesinde kusuyorum.Beni bırakıp gittiğinde 65 kiloydum yeon,şimdi 47 kiloyum.Bana neden bu kadar zarar veriyorsun?Yanımda bile değilsin ama çok canımı yakıyorsun.Ama ben yine de seni çok istiyorum.
Son kavgamızı düşününce saatlerce boş duvara bakıp kendimi suçluyorum.Belki o gün sana karşı o kadar sinirli olmasaydım şu an yanımda olurdun.Olur muydun sevgilim?Beni bırakmazdın değil mi?Veya beni başka birisine tercih etmezdin?Çünkü ben hiçbirini yapmazdım,sen varken başka birine ihtiyacım bile yoktu.Her şeyimdin sen benim,gerçekten her şeyimdin.Ama şu an?Şu an halime baksana,biriyle doğru düzgün iletişim bile kuramaz haldeyim.Her gece uyurken tek istediğim şey bir sonra ki sabah uyanmamak.Belki yanında bedensel olarak kalamayacağım ama yüzünü görebilirdim değil mi?Evet,sana dokunamazdım,sebi öpemezdim ama yüzünü görebilirdim en azından.Şimdi uyuyacağım,yapabilirsem.İyi geceler sevgilim,seni çok seviyorum.
Moralim acayip bozuk bu aralar,diger ficlerime yb atip mahvetmek yerine bu tarz bir fic yazmak daha mantikli geldi.Umarim seversiniz.Begendiyseniz vote ve yorum atmayi unutmayin<3
Bir de isterseniz buraya fice baslama tarihinizi sey edebilirisiniz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
