ადამიანები ადრე თუ გვიან იცვლებიან(სრულად)

3

ჯონგუკი თავის კაბინეტშია და ჯიუნზე ფიქრობს. ნუთუ მართლა ორსულაადაა. ნუთუ იმ საბედისწერო ღამეს მოხდა ეს? ან იქნებ სხვისგან ელოდება ამ ბავშვს თუმცაღა როდის მოასწრებდა. ბიჭს ეღიმება.ახლა მხოლოდ ერთი კი არა 2 სიხარული ეყოლება. ცნობის მოყვარეობა კლავს ბავშვების სქესის გაგების უნდა ისინი მალე დაიბადონ თუმცა სულაც არ ახარებს ის ფაქტი რომ ერთ-ერთის დედა ჯიუნია. გაუაზრებლად აღებს გოგონას ოთახის კარებს და შედის გოგონას საწოლის კიდეზე ჯდება და შეჰყურებს. მოულოდნელად მზერას მის მუცელზე აჩერებს. ძალიან უნდა ხელი შეახოს თუმცცა ეშინია .გოგოს გარღვიძება ეს კი მას სულაც არ აწყობს. ყველაფრის მიუხედავად მაინც ბედნიერია. ის ხომ მალე 2 პაწიას მამა გახდება. ცოტახანი ოთახში დაბოდიალებს და იქაურობას ათვალიერებს. – გემოვნებიანია,თანაც დახვეწილი. 

-არც მიკვირს. ყველაფრის მიუხედავად მინდა რომ ბავშვი მას დაემსგავსოს.-  ოთახიდან გამოდის და მისაღებში ნამჯუნს კომპანიონობას უწევს დალევაში.

 -გილოცავ ძმაო, შენი კეთილი შურით მშურს. მეუღლე და საყვარელი ერთდროულად ერთ სახლში თანაც ისე რომ ეს ყველამ იცის. ამას დამატებული ორივე ფეხმძიმედ. მართლაც მოსალოცია. ალბად ყველა მამაკაცს შენი შეშურდებოდა-იღიმის ბოლოს. 

- ხოო...თუმცა დიდად არ მახარებს ის ამბავი რომ ჩემი მეორე შვილის დედა ჯიუნია.-ამოიხვნეშა ჯონმა

 -და მაინც რას ერჩი მაგ გოოგოს? რა დაგიშავა? ვინმე მოგიკლა? შენ გიქნა რამე? არა უბრალოდნ შენი ცოლია ხო? ეს გაღიზიანებს არა? არადა ის შენთვის არის აქ მას სულ არ აინტერესებს ფული რასაც შენზე და ლისაზე ვერ ვიტყოდით, თქვენთვის ფული ყველაფერია.და ეს რომ არ დაგეკარგათ ისევ ამიტომ არის აქ ჯიუნი.-ვისკის მეორე ბოთლს ხსნის.- როგორ მინდა გცემო. მხოლოდ იმიტომ რომ გასულელებენ. ალბად ამას მალე გაიგებ.თუმცა არა ახლა უბრალოდ ჭკუას მოუხმე ძმაო და ლოგიკურად იაზროვნე - დგება დაკიბეზე ბარბაცით ადის თან ვისკის ბოთლს იიყუდებს, ჯონგუკი თავის თავს აღარ ჰგავს . აღარ იცის რა იფიქროს. ვის ენდოს და ვის არა. მისი აზრები საბოლოოდ აირია და როგორც ნამჯუნმა თქვა ალბად ოდესმე დალაგდება ისევ. სხვა რაღა დარჩენია, ბედს მიენდობა და დაიცდის