Kendi Kendime

-1-

Sonunda okul bitti ve eve dönerken yanlızdım genelde Pelin ile dönerdik ama o bugün kursa kalmadığı için tek dönmek zorunda kaldım.Aslında bununda iyi yanları vardı kulaklıkla müzik dinleyebilirim ama yine de Pelin'i tercih ederim çünkü onunla eve gitmek daha eğlenceli.Kulaklığımı takmış müzik açacakken arkamdan bir ses duydum "Aden!" diye bağırıyodu biri arkamı döndüm ve bana bağıran kişi Gökdeniz'di.Bana doğru koşuyordu tam dibime geldi ve kolunu omzuma atarak "Hadi gel seni evine bırakıyım Pelin hanımlar kalmamış kursa herhalde." Onun böyle konuşması beni sinir ediyordu çünkü Pelin burnundan ameliyat oldu ama yine geniz eti kaldığı için nefes almakta zorlanıyordu. "Beni rahat bırak Gökdeniz " dedim. "Ben seni eve tek başına göndermem. " Allahım sen bana sabır ver."Niye sebep söyle eğer gerçekten geçerli bir sebebse bişey söylemeyeceğim."dedim. Onun beni eve bırakması için geçerli bir sebebi olamaz ki "Canın sıkılır." vay be sebebe bak tam gidecekken kolumdan tuttu ve "Ya sebep söylüyorum beğenmiyorsun ki " dedi göz devirerek. "Gökdeniz sen boş işler müdürlüğünde mi çalışıyorsun ciddi soruyorum bak." Allah akıl verirken bu napıyordu acaba "Yok be o kadar boş insan değilim"dedi."Hiç inanasım yok ama neyse"dedim hızlıca yürüyerek. " İyi hadi seni annen bekler merak etmesin bay" diyerek daha da hızlandım.Neyse ki ondan kurtulmuştum eve gidiyordum ki biri arkamdan ağzımı kapattı ve bayıldım. Gözlerimi açtığımda karşımda ki görüntü beni şoka sokmuştu çünkü karşımda ki kişi benim abim Borandı ben büyük bir şok yaşamıştım çünkü herkese inanırdım ama abimin yapabileceği aklımın ucundan geçmezdi.Gülerek "Ne bakıyorsun çok mu şaşırdın Aden hanım" dedi. Bu benim abim olmaz "Abi bırak beni amcamlar merak edecek" kim bilir ne kadar merak etmişlerdir. "Merak etme sen onları ben ayarladım bizi tatilde sanıyolar " dedi. Yengemi nasıl ikna etmişti bilmiyorum ama Pelin benim abimle hiç bir yere gitmeyeceğimi bildiği için içim biraz rahattı ama o nasıl yardım edecek ki keşke Gökdeniz'le gitseydim eve en azından bu hallere düşmezdim. "Ne düşünüyorsun kara kara " dedi gülerek. Sabır ya "Seni ilgilendirmez!" tam ağzını açacakken "Elleririmi çöz canım acıyo " biraz daha durursa zaten işkenceye gerek kalmadan kansızlıktan ölücektim "Birtanecik abinden böyle nefret ederken çözemem ama gevşete bilirim birtanem" dedi.İyi en azıdan ölmezdim dimi"Bu kadar yeter daha gevşetirsem ellerini çözer kaçarsın "doğru tespitti "En azından iki yıl önce kullanmadığın beynini kullanmaya başlamışsın " sinirli gözükuyodu daha da kaşınmamak en iyisiydi şu durumda."Sana bışey sora bilir miyim? "  dedim. "Sanki sorma desem sormayacksın " artık abimi tanıyamıyordum"Tamam bir şey demedim say" canım çok sıkıldı en iyisi uyumak sanırım. "Bir şey demiyeceksen uyuyacağım ben" bir şey demez inşallah. "Ne sorcaksan sor" dedi bende hemen sordum "Neden iki yıl bekledin gelmek için ?" neden gittiğini hergün düşünmüştüm. O şaşırmışa benziyodu cevap vermeden yanımdan gitti alışmıştım gitmesine beklediğim gibiydi. Bende nerede olduğumu anlamaya çalıştım heralde bir dağ evindeydik çünkü pencereden ne bir ev ne de araba görünüyordu sonra abim elinde bir tepsi ile tekrar yanıma geldi ve "Ellerini çözücem ama kaçamaya calışırsan sonu kötü olur" dedi. Of yine ne yapacak acaba "Tamam " dedim. Ellerimi cözdü ve tepsiyi bana verdi "Al ye açıkmışsındır." Ben şok insaflıymış  "Beni neden kaçırdın?" işte bu sorunun cevabını çok merak ediyordum.Ayağa kalktı ve "Yemeğin bitince seslenirsin tepsiyi almaya gelirim.Yine cevap vermeden gitmişti "Anca kaç zaten yaptığın tek şey bu" bir anda durdu ve bana dondu sanki soylediğim bişey onu etkilemiş gibi "Çok mu merak ediyosun cevabı ? " dedi. Merak etmeseydim sormazdım heralde "Evet " bir müddet bekledikten sonra "Daha öğrenmenin vakti gelmedi gelince istemesen bile öğrenceksin "şimdi söylese ölürmüydü anlamadım ki bende bu söylediklerine yanıt vemeden hızlı bı şekilde yemekleri yedim sonra ona seslendim ilk önce tepsiyi götürdü sonrada beni bağladı.

-1 Hafta sonra- 

Yine bana kahvaltımı getirdi ben artık ona birdaha abi diyebiliceğimi sanmıyorum o yüzden dünden beri adıyla hitap ediyorum.Bunun onun canını sıktığını fark ettim ama umrumda değil tam odadan çıkacakken " Boran bir baksana sana bir şey sormam gerek "bana ters ters bakarken "Sor (kısık sesle ) ne meraklısın ulan " son dediğini duymamazlıktan gelerek "Beni daha ne kadar alı koymayı planlıyosun? " dedim. Gülerek "İyiliğin için" dedi. Yaklaşırken geri gibildiğim kadar gittim yatakta sinirlenmişti sanırım ellerimi çözdü"Uslu dur " diyip odadan çıktı. Şunu unutmuştu ki iki yılda bende değişmiştim. Cama doğru gidip dışarı baktım karanlıkta kaçabilirdim görünmeden yatağa yatıp duvarda ki saati takip etmeye başladım.