NİGHT DEVİL // TAEKOOK

✺

Daha fazla düşünmeyerek pencerenin kenarından ayrıldım bu oda çok sıkıcı ya hiç bir şey yok acaba Taehyung ne yapıyor? O nerde?

Aşağı indim ve bir tane hizmetçiyi durdurdum

"Taehyung nerde biliyor musunuz?"

"Odasında efendim"

"Peki teşekkürler"

Eğilip gitti ne soğuk insan-pardon varlıklar artık neyseler şimdi Taehyung'un odası nerde?

Biraz her yeri gezdiğimde bir kapının üstünde Kim Taehyung burasıdır herhalde kapıya doğru yöneldim ve kapıyı açtım ama gördüğüm şeyle dona kaldım kocaman bir yaratık vardı burada ve çok ürkütücüydü  ben yaratığa öylece bakarken onun gözlerinin beni bulmasıyla biraz ürkmedim değil aslında kafeste yani girsem bir şey olmaz

"Aklından bile geçirme"

İşte o ses....iliklerime kadar işledi arkamı korkarak döndüğümde yüzü sinirden şekil almış bir Taehyung görmeyi beklemiyordum

"Ş-şey ben"

"Çabuk odana git Jungkook ve oradan çıkma"

Tıslarcasına konuşuyordu ürksemde belli etmemeliyim

"Hayır o odada hiç bir şey yok hem ben seni bulmaya geldim bu oda da senindir diye düşünmüştüm on-

"SANA ODANA GİT DEDİM JEON JUNGKOOK!"

İrkilmiştim ve gözlerim dolmuştu,  sanki ben anlamıyorum ,onu önümden ittirdim ve odama gidip kapıyı kitleyerek tekrar pencerenin önüne gittim

Taehyung'dan

Onun o masmavi gözleri dolduğunda kendime lanet etmiştim oraya benden baska kimse gidemezdi oraası yasak bölge ama Jungkook'a bağırmama saçmaydı sonuçta o bilmiyordu.

Jungkook'un kapısının önüne geldiğimde kapısını çaldım ama sadece hıçkırık sesleri geliyordu bir kez daha kendime lanet ettim

"Jungkook...özür dilerim sana bağırmak istememiştim"

"G-git buradan Kim Taehyung"

Ah Taehyung ah sen çok aptalsın

"Kapıyı açmazdan kırarım Jungkook"

Off ladığını duymuştum kapının kikdinin açılış sesiyle gülümsedim ve kapıyı açtım Jungkook'a baktığımda pencerenin önünde durmuş yıldızları seyrediyordu

Yanına gittiğinde benden biraz uzkda durdu kendimi kötü hissetmiştir

"Bilerek yapmadım"

Jungkook'un konuşmasıyla oraya döndüm mavi gözlerini yıldızlara dikmiş onlara bakarak konuşuyordu

"Sadece seni merak ettim ve senin odana gelmek istedim canımda sıkılıyordu odanın üzerinde senin adın geçince oranın odan olduğunu sanmıştım özür dilerim"

Mavi gözlerini benim siyah gözlerimle buluştuğunda gözlerinin içinde kaybolduğunu sandım ona yaklaştım ve sarıldım kaç asırdır kimseye sarılmıyordum ve bu çok güzel bir hisdi o da bana kollarını sarınca ona daha sıkı sarıldım

Ayrıldığımda dolan gözlerini sildim denizin kıskanacağı mavilik vardı gözlerinde dayanamayıp gözlerini öptüm o da bana şaşırmış bakıyordu hemen geri çekildi ve elini ensesine atıp başını yere eğdi bu hâli gülmeme sebep olmuştu

"Beni affetmi Jungkook?"

"Hiç küsmedimki"

Mutlulukla ona tekrar sarıldım