Mafia Boss 3 ( Η ζωή της Σάρας )

~ I Hate You ~

Την επόμενη μέρα ξύπνησα στεναχωρημένη . Έκανα τα απαραίτητα στην τουαλέτα και άλλαξα πάνα στην μικρή . Την πήρα στην αγκαλιά μου και έκατσα στο κρεβάτι . Άρχισα να κλαίω και αυτή έβαλε το χεράκι της στο μάγουλο μου

Λία : ουυυ

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο άγνωστος άντρας με ένα μπιμπερο στο χέρι . Έκατσε δίπλα μου και σκούπισε τα δάκρυα μου

Άγνωστος : Μην κλαίς μπροστά στην αδερφή σου θα καταλάβει κάτι και θα κλάψει και αυτή

Μου είπε και μου έδωσε το μπιμπερο . Άρχισα να τάιζω την μικρή και μόλις το ήπιε όλο άρχισε να γελάει

Άγνωστος : Θες να πάμε μια βόλτα σήμερα?
Σάρα : Όχι

Του είπα σιγανα και άφησα την μικρή στο κρεβάτι . Κοίταξα τον άγνωστο άντρα και τον χαστούκισα

Αυτός μου άρπαξε τον καρπό και με έφερε κοντά

Άγνωστος : Σου είχα πει να μην τολμήσεις να το κάνεις τι δε καταλαβαίνεις!!!!?
Σάρα : Είσαι απαίσιος!!!! Μου στερησες την οικογένεια μου!!!! Σε μισώ!!!!

Του φώναξα και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου . Αυτός με κοίταξε ξαφνιασμένος και έβαλε το χέρι του στα μαλλιά μου

Άγνωστος : Ησύχασε

Μου είπε και εγώ άρχισα να τον χτυπάω στο στήθος

Άγνωστος : Σταμάτα

Τότε άρχισε να κλαίει το μωρό και ο άγνωστος άντρας άρπαξε και τους δύο καρπούς μου

Άγνωστος : Κοίτα τι έκανες τώρα

Μου είπε και με άφησε . Πήρα το μωρό στα χέρια μου και έφυγα μακριά του . Έβαλα την μικρή να παίξει στο παρκο κρεβατο και έμεινα εκεί . Ξαφνικά ένιωσα δύο χέρια στην μέση μου

Σάρα : Ά...άφησε μ...με

Με πήγε προς το κρεβάτι και με έβαλε να ξαπλώσω . Ανέβηκε πάνω μου και κράτησε σφιχτά τους καρπούς μου . Πλησίασε το πρόσωπο μου και ένωσε τα χείλη μας . Μόλις χωριστηκαμε ένιωσα κάτι να τσιμπάει το χέρι μου . Είδα μια βελόνα και τον κοίταξα

Σάρα : Σ...σε μ...μισώ

Του είπα και έχασα τις αισθήσεις μου

[...]

Μετά από κάμποσες ώρες ξύπνησα και είδα τον άγνωστο άντρα να στέκεται στην πόρτα

Άγνωστος : Σήκω

Μου είπε και το έκανα . Μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω και πήγα από πίσω του . Μπήκαμε σε ένα μεγάλο δωμάτιο και είδα δύο καρέκλες . Είχαν σκοινιά πάνω τους

Άγνωστος : Θα μείνεις εδώ , ότι κατάλαβες , κατάλαβες

Μου είπε και έφυγε κλειδώνοντας την πόρτα

Πλησίασα τις καρέκλες και είδα κηλίδες αίματος πάνω σε αυτές

Όχι όχι δε μπορεί!!!!

Οι γονείς μου!!!!

Άρχισα να κλαίω όταν ξαφνικά είδα ένα γράμμα πίσω από την πρώτη καρέκλα . Το πήρα στα χέρια μου και το άνοιξα

" Αγαπητή Σάρα

Γράφουμε αυτό το γράμμα για να σου πούμε ότι αυτό που έγινε ήταν το καλύτερο για όλους και ειδικά για εσένα και την Λία . Ξέρουμε ότι στεναχωρέθηκες αλλά πίστεψέ με το να μείνουμε μακριά θα σας κρατήσει ασφαλή . Κάνε υπομονή και θα δεις πως σήμερα θα φύγεις από εκεί και εσύ και η Λία . Να προσέχετε και αν ποτέ η Λία ρωτήσει που είμαστε , να της πεις ότι είμαστε σε ένα μακρινό ταξίδι . Σας αγαπάμε πολύ μην το ξεχάσετε ποτέ . Τέλος δεν είστε μονές γιατί είμαι σίγουρος ότι κάποια μέρα θα τα ξαναπούμε

Μέχρι τότε

Εις το επανιδείν "

Έκλεισα το γράμμα και το έβαλα στην τσέπη μου

Σκούπισα τα δάκρυα μου και χαμογέλασα

Δεν πέθαναν

Νιώθω πως είναι ζωντανοί και απλά έφυγαν

Θα τους περιμένω

Θα τους περιμένω όσο χρειαστεί

Ποιος όμως θα με βοηθήσει?

Όποιος και να είναι θα έχω πίστη

Μετά από μια ώρα η πόρτα άνοιξε και ο άγνωστος άντρας με πλησίασε

Άγνωστος : Πάμε

Μου είπε και βγήκαμε από το δωμάτιο . Πήγαμε στο δωμάτιο όπου ήμουν και με άφησε με την μικρή . Την πήρα στα χέρια μου και της χαμογέλασα

Σάρα : Όλα θα πάνε καλά θα το δεις

Της είπα και μου χαμογέλασε και αυτή

.
.
.
.
.
.

Αγάπες 🥰

Τι μου κάνετε?

Εγώ είμαι καλά

Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε

Ποιος πιστεύετε ότι θα σώσει την Σάρα και την Λία?

Ελπίζω να σας αρέσε αυτό το κεφάλαιο

Μέχρι το επόμενο

Να είστε όλοι καλά

Να χαμογελάτε

Καιιιιιιι

Byeeeee ❤️😍❤️😍