Düşünürsün, düşünürsün, düşünürsün.. sonra bakarsın bi'şöyle.
Onlarda kalmış mısın diye?
Merak edersin belki, verdiğin değerin izlerini.
Sonra bir gece, minik bir gülümsemeyle silersin her şeyi.
Ne onlarda varsındır, ne de senden bir şeyler kalmıştır artık.
Kalbin yokmuşcasına yıkarsın, kırarsın kalplerini.
Geriye dönüp bakamazsın, sevgi bile nefrete dönüşür, inanamazsın.
