Chapter 4

109 18 33
                                    

Enjured

YUAN POV:

"Fall back!" Sabi ko sa lahat ng team.

"Copy that sir!"Dinig kong sabi ng team ni Uno, Dos , at Tres sa kabilang linya. Kailangan na naming makaalis sa lugar na ito.

Hinawakan ko sa balikat ang babae na nanginginig pa din sa mga nangyayari.

"Let's go!" at nagsimula na kaming tumakbo upang makapunta sa chopper.

Napatigil kami ng ang madadaanan namin ay isang mapanganib at matarik na tulay, Kung mahuhulog ka maaari mong ikamatay. Ngunit kailangan naming sumugal.

Hinawakan ko sa mga kamay ang babae na naghatid ng kuryente sa akin ngunit hindi ko na binigyan pa nang pansin.

Sobrang lamig ng kaniyang kamay habang malalaki ang matang nakatingin sa aming dadaanan kaya napatigil ako, she afraid?

"Let's go" sabi ko ulit ngunit mahigpit siyang kumapit sa aking balikat na siyang ikinagulat ko, takot nga siya.

Isang putok ng baril ang nakapag pabawi sa diwa ko.

Damn it!

"Let's go!" Sigaw ko, Pero umiling lang siya.

"I'm- I'm a-f-raid of he-ight" utal niyang sabi kasabay ng panginginig.

Shit! At walang pamamaalam na binuhat ko na ito dahil wala na kaming oras pa.

"Hold onto me" na siya namang ginawa nito, Pag lingon ko sa likuran namin hindi na nakasunod ang mga humahabol sa amin.

Kaya nang makaapak sa lupa ay dahan - dahan ko siyang ibinaba nagsimula na ulit kaming tumakbo kasama ang team ni Uno at Dos.

Habang tumatakbo nakarinig kami ng mga ugong ng sasakyan. Damn!  gumamit sila ng short cut na daan nasundan pa din kami. Mas binilisan ko pa ang Pag takbo hawak ang kamay ng babae.

"Alpha I know you can handle the situations like this, Use your ability to run away from this we need to get out here!"

"C-aptain."

"Stick with the same position Dos, watched the back of your teammates kailangan ko kayo ng buhay got it!?"

"Yes Captain!"Napamura nalang ako ng sunod sunod nila kaming paulanan ng bala.

Those men getting into my nerves.

Tatlong armadong lalaki ang nakasakay sa motorsiklo ang papunta sa kinaroroonan namin at ang marami sa kanila ay nakikipag palitan ng bala sa team ko.

Tumigil ako upang gumanti din ng pagpapaputok , natamaan ang isa ngunit meron pang dalawa.

"Uno!"

"Sir!?"

"There must be a mistake here, find the weak spot of enemy." Kanina ko pang napapansin na hindi sila maubos-ubos, I can't just fight like this. Damn it.

"Let's go!"Sabay hila sa kamay ng babae at mabilis na tumakbo.

Sinundan kami ng dalawang nakamotorsiklo.  Napabitaw ako sa pagkakahawak sa kamay ng babae ng mabilis na nagderi-deritso ang motorsiklo sa aming kinaroroonan at naitulak ko siya narinig ko ang daing nito na parang nasaktan pero wala na doon ang focus ko mabilis kong kinuha ang baril at pinatamaan ang kalaban hanggang sa mahulog ito sa bangin sakay ng motorsiklo.

Hindi pako nakakabawi ng may dumating pang isa. Ngunit hindi ako ang kaniyang punterya. Pag lingon ko sa di kalayuan. Shit! Yung babae ang target neto at sunod-sunod na pinatamaan ng bala. Kaya hindi na ako nag aksaya pa ng oras at mabilis akong tumakbo sa kinaroroonan  ng babae at hinigit siya pa yakap sa katawan ko na naging dahilan hanggang sa magpagulong gulong kami paibaba.

Bumangon ako at hindi ininda ang masakit sa tagiliran ko. Kinulbit ko ang gatilyo at pinatamaan sa ulo ang kalaban.

Damn this bastard!

Angelica Pov:

I stood frozen on my spot when I see him eyes piercing through as if he can see my soul. His through clenching and I can't say if he mad at me.

"Are you okey?" He whispered breathing heavily.

I was supposed to be barking now dahil sa pagbuhat niya sakin ng kanina ng walang pasabi pero pumipigil sakin ang pakiramdam na kong gaano ka delikado ang tao na nasaharapan ko ngayon parang isang maling kilos ko lang ay iiwan niya ako sa gitna ng labanan, at ayukong mangyari yun.

"Y-es." Mahinang sabi ko.

"Glad to hear." Sinubukang tumayo ng mawala sakin ang tingin niya ngunit agad dumaloy ang kirot sa hita ko nang gawin ko yun tiningnan ko ang hita ko na may tama ng kahoy dahil sa malakas na pagtilapon ko kanina hindi ko magawang tingnan ng matagal dahil may matulis na kahoy ang nakatusok sinubukan kong tumayo ulit ngunit napangiwi na naman ako sa sobrang sakit.

"What's wrong? Fuck! "Napamura siya ng makita ang sitwasyon ko.

"Hold on" sabi nito at walang pasabing hinugot ang kahoy sa hita ko.

Impit akong napasigaw sa ginawa niya halos magdeliryo ako sa sobrang sakit gusto ko siyang murahin dahil sa walang pakundangan nitong paghila hindi manlang iniisip na masasaktan ako pero nawalan na ako ng lakas unti- unting akong  nanghina dahil sa sobrang sakit.

"Hold on. I will carry you" bulong nito sakin hindi ko manlang siya nakitang nag panic o nataranta mula pa kanina mukang sanay na sanay na ito sa mga ganitong pangyayari maingat lang niya akong pinasan sa kaniyang likuran dahilan para mapangiti ako.

Pumasok sa isip ko na mapalad ako at buhay pako hanggang ngayon at dahil yun sa sundalong buhat buhat ako marahil ay napatawad ko na siya sa ginawa niya kanina.

Buhatin lang ako sa kanyang likuran tulad ng ngayon ay subra-subrang kabayaran na, hindi niya ininda ang bigat ko alam kong may sugat din siya dahil nakita kong nagdurugo ang tagiliran nito pero wala manlang lang akong narinig na reklamo.

Maya maya pa nakarinig kami ng mga putok ng baril at nakita namin ang mga humahabol sa amin sakay ang ng mga sasakyan.

"Shit! Not again fucker!" dinig ko ang malutong na sabi ng lalaki na may buhat sakin nag iba ang pakay ng kalaban ng makita kaming dalawa na tumatakbo, sunod sunod na putok ng baril ang pinakawalan nila sa gawi NAMIN parang may buhay ang mga bala ito dahil pilit kaming hinahabol.

Kaya mas binilisan pa ng lalaki ang pagtakbo habang pasan-pasan ako sa kanyang likod nakaramdam ako ng guilty sa katawan alam kong pabigat lang ako sa kanya sa mga oras na ito.

"Uno! Tres! throw a grenade at the enemy's car!. My Patience is gone, I want to end this shit right now!". Gigil nitong utos sa mga kasama niya.

Maya-maya pa ay isang malakas na pagsabog ang nag pabingi sa aking pandinig na wala ang humahabol samin, nabalot ng usok ang isang parte ng gubat kong saan sumabog ang sasakyan na pilit kaming hinahabol kanina.

"Great job Alpha team." Muling sabi niya sa earpiece na nakalagay sa kanyang tenga, humugot ako ng isang malalim na buntong hinga pakiramdam ko'y isang taon akong tumakbo ng walang pahinga dahil sa pagod na nararamdaman ko.

Dahan dahan akong ibinaba ng lalaki sa upuan ng may pag iingat. Nasa himpapawid na ang lahat sakay ng chopper. Hinang hina ang pakiramdam ko at pinagpapawisan din ako ng malamig dahil sa maraming dugo ang nawala sa akin. Ngunit ininda ko ang sakit.

Tinanggal ng lalaki ang jacket na suot ko at dahan dahan niya akong pinahiga sa upuan

" Here"sabi nito ng mahinahon at pinaunan sakin ang jacket.

"Dos! Hurry up, heal her wound". Dinig kong sigaw nito sa tauhan.

Nagmamadaling lumapit ang tatlong tauhan bitbit nito ang box na naglalaman ng mga medicine at iba pa.

Impit akong napahiyaw ng sinimulan na nilang gamutin ang sugat ko.  Napakapit ako sa kamay ng lalaki ng may ibinuhos na kung ano sa sugat ko.

Nakaramdam ako ng pagkahilo sa sobrang sakit. Hanggang sa maging blanko ang lahat.

So yun guyssss. Sana magustuhan niyo🤗

Love,

Aj & desxoxo♥️

OUR GLAMOROUS LOVE ( On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon