Kasım aylarının ortalarına doğruydu okuldan eve geliyordum. Evin kapısını çalarken kuzenlerimin sesi geldiğini düşündüm yanılmamıştımda. Odama geçerken annem, halamlar ve teyzem beni yanına çağırdı. Oğlum seninle bir şey konuşacaz dediler çokta önemsememiştim ama garibime gitmişti açıkçası. Oturdum. Yüzüme bakan ifadelere anlam verememiştim. Annem bana:
- Oğlum baban şirkette yetkili olduğu için yapılan hatalardan dolayı sorumlu tutuldu. Ve bir süre cezaevinde kalmak zorunda dedi ağlayan gözleriyle. Tok bir sesle tamam demiştim ama gözlerim dolmuştu ve boğazımda sanki bir taş duruyormuş konuşmamı nefes alamamı zorlaştırıyormuş gibi geliyordu. Bir süre babam yoktu 7. Sınıfa giden bir çocuk için zor bir durumdu. Ama bence bunun ne yaşla ne de sınıfla alakası yoktu. Babam benim için daha çok bir arkadaştı. Okula gidip geliyor kimseyle konuşmuyordum. Haftasonuna doğru dedemlere uğradımız zaman annemin elinde bir kağıt vardı. Çantasına koydu. Merak ettiğim için gidip bakma isteği duydum. Kağıtta babamın adı soyadı falan yazıyordu ama kağada biraz daha baktıģım zaman 5 yıl 4 ay yazıyordu. Eğer bu babamın hapis süresi diye düşündüm bana göre bu gerçekten uzun bir süreydi. Kendimi geçtim babam açısından bakmaya başladım birazda düşünsene oğlunu 5 yıl görmüyorsun geldiğin zaman tanıyamassın bile... Eve gittik annemin yanına gidip anne o kagıtta ne yazıyor diye sordum bilmiyormuşçasına o ise hiçbirşey deyip geçiştirdi. Tekrar sordum ses tonumu yükselterek yine geçiştirdi. Kağıdı alıp tekrar tekrar bağararak sordum: Bu hiçbir şey mi? Göeri doldu. Daha fazla uzatmak istemediğim için odama geçtim
