Insist On Love [ChanBaek/BaekYeol]

Z1. Prologue

1. Prologue

အခ်စ္​ဆိုတာက တန္​ခိုးႀကီးမားတဲ့ အရာတစ္​ခုပါ။ လြယ္​လြယ္​ကူကူ အဓိပၸါယ္​ဖြင္​့ဆိုလို႔မရတဲ့ ထူးဆန္​းနက္​နဲတဲ့ စကားစုတစ္စု ဆိုလည္​း မမွားပါဘူး။

အခ်စ္​စစ္​တို႔ရဲ႕လမ္​းက ​မ​ေျဖာင္​့တန္​းဘူးဆိုတဲ့ ​ေ႐ွးဆုိ႐ုိး႐ွိပါတယ္​။ အဲ့ဒိီ့စကားတစ္​ခြန္းက ​ေသြး​ထြက္​​ေအာင္​ မွန္​​ေနတယ္​​ဆိုပါ​ေတာ့...

အနည္​း​ဆံုး​ေတာ့ အဲ့ဒီ့စကားပံုဟာ Park Chan Yeol နဲ႔ Byun Baek Hyun တို႔ရဲ႕ ဘဝ​ေတြအတြက္​​ေတာ့ မွန္​ကန္​​ေနတယ္​ထင္​ပါရဲ႕။

~••Insist••On••Love••~

"ဟားဟား... ဘာ... Designing နဲ႔ Make Up ျပင္​တာပါ သင္​တန္​းတက္​လာရတယ္​ ဟုတ္​လား..."

Chan Yeol တစ္​​ေယာက္​ Kyung Soo ႏွင္​့ ဖုန္​း​ေျပာရင္​း ခြက္​ထိုးခြက္​လွန္​ရယ္​ေနမိသည္​။ ဟိုဘက္​က Kyung Soo ကလည္​း ChanYeol ကို လွမ္​းၿပီး​ေတာ့ ၿခိမ္​း​ေျခာက္​​ေနပါၿပီ။

"အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​မွ​ေတြ႕မယ္​။ ​ေျပာထားဦး​ေပါ့။"

"ဘာ... အိမ္​​ေတာ္​ထိန္​း Do ကို ​ေျပာထားလိုက္​ရင္​ မင္​းငါ့ကိုထိလို႔​ေတာင္​ ရမွာမဟုတ္​ဘူး။"

"ဘာလဲ... အဲ့ဒါႏွိမ္​တာလား..."

"စတာပါကြာ..."

Chan Yeol ဆိုဖ​ာ​ေပၚလွဲရင္​း ျပံဳး​ေနမိသည္​။ တကယ္ပါ၊ ႏွစ္​အတန္​ၾကာကြဲ​ေန​ေသာ သူငယ္​ခ်င္​း​ေဟာင္​းက ကိုရီးယားကို ျပန္​လာ​ေတာ့မွာ​ဆို​ေတာ့​...

တကယ္​တြက္​ၾကည္​့ရင္​ Kyung Soo ႏွင္​့သူက အ​ေဝးႀကီး။ SM လုပ္​ငန္​းစုရဲ႕ ႐ွယ္​ယာဝင္​သူ​ေ႒းႀကီး​ေျခာက္​ဦးမွာ Lee Soo Man, Kim Young Min, Wu Zhou Mi, Park Si Won, Zhang Hu Ge ႏွင္​့ Oh Min Ho ပဲပါတာပါ။ Do မ်ိဳးႏြယ္​ဆိုတာက သူတို႔​ေတြရဲ႕ အိမ္​​ေတာ္​ထိန္​းခ်ဳပ္​တစ္​​ေယာက္​ သက္​သက္​သာ။ ဒါ​ေပမဲ့လို႔ ငယ္​ငယ္​ကတည္​းက သူတို႔​ေတြက ခင္​လာခဲ့ၾကတာဆို​ေတာ့ သူငယ္​ခ်င္​းရင္​း​ေတြႏွင္​့ မျခားဘူး​ေလ။

"ငါလာႀကိဳရမလား..."

ChanYeol ပ်င္​း​ေနတာနဲ႔ ​ေျပာမိ​​ေပမဲ့ Kyung Soo က ခ်က္​ခ်င္​းကို ​ေကာက္​ျငင္​းသည္​။

"လာမႀကိဳနဲ႔။ ငါက တစ္​​ေယာက္​တည္​း လာမွာမဟုတ္​ဘူး။ ဒါပဲကြာ... ငါ​ေလယာဥ္​​ေပၚတက္​​ေတာ့မယ္​။"

​ေျပာၿပီး​ေတာ့ ဖုန္​းခ်သြား​ေသာ Kyung Soo စကား​ေၾကာင္​့ သူခဏစဥ္​းစား​ေနမိသည္​။ ၿပီးမွသတိရမိတာက Byun အိမ္​​ေတာ္ထိန္​းရဲ႕သား အ​ေၾကာင္​း။ သူနဲ႔မရင္​းႏွီးလိုက္​​ရ​ေသာ တစ္​​ေယာက္​​ေလ။ အင္​း။ သူ႔နာမည္​​ေတာင္​ Chan Yeol မမွတ္​မိ။ ဒါကလည္​း ကိစၥႀကီး​ေတာ့မဟုတ္​ပါ။ ဘယ္​သူမွ အျပစ္​တင္​​ေနမွာမွ မဟုတ္​ဘဲ​ေလ။

Chan Yeol အိပ္​ရာ​ေပၚ​ ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို ပစ္​တင္​လိုက္​သည္​။ Rilakkuma အ႐ုပ္​​ေတြ​ေဘးမွာ ခ်ထား​ေသာ စားပြဲတင္​နာရီကိုၾကည္​့​ေတာ့ မနက္​​ေျခာက္​နာရီ။ သူ​ေနာက္​ထပ္​ သံုးနာရီ​ေလာက္​​ေတာ့ အပ်င္​း​ေျပအိပ္​လို႔ရ​ေသးတာ ​ေသခ်ာတာမို႔ ​ေစာင္​ကို ​ေခါင္​းထိ​ေအာင္​ ဆြဲျခံဳလိုက္​ပါသည္​။

ည​ေနပိုင္​း​ေလာက္​ အိပ္​ရာကထပ္​ႏိုးမွပဲ သူ Kyung Soo ကို သြား​ေႏွာင္​့ယွက္​ပါဦးမည္​။

~••~••~••~

"Kyung Soo ahhh... ​ေက်းဇူးျပဳၿပီး​ေတာ့.."

Baek Hyun မ်က္​လံုးကလယ္​ကလယ္​ႏွင္​့ Kyung Soo ရဲ႕ ပခံုးကို ကိုင္​လႈပ္​လိုက္​​ေပမဲ့ Kyung Soo က တစ္​စက္​မွမ​ေလွ်ာ့​ေပးဘူးဆို​ေသာ ပံုျဖင္​့ ​ေခါင္းကိုခါသည္​။

"No taking back, Baek."

Kyung Soo ၏ ရြဲ႕တဲ့တဲ့ စကား​ေၾကာင္​့ Baek Hyun မ်က္​ႏွာကိုမဲ့ရင္​း​ ​ေလယာဥ္​အျပင္​ကို ​​ၾကည္​့​ေနမိသည္​။ သူတို႔လုပ္​ထား​ေသာ အ​ေလာင္​းအစားတစ္​ခု ရႈံးထားတာ​ေၾကာင္​့ Baek Hyun မလုပ္​ခ်င္​ဆံုး​ေသာ အရာကို လုပ္​ရ​ေတာ့မည္​။

"Eye Liner ​ေလးပဲဆိုရင္​​ေရာ..."

"မင္​းက Eye liner ​ေန႔တိုင္​း​ ဆိုး​ေနတာ​ေလ။ မရဘူး။ တစ္​မ်က္​ႏွာလံုးပဲ..."

​ေျပာရင္​း အသည္းပံုနႈတ္​ခမ္​း​ေတြ ​ညြတ္​​ေန​ေအာင္​ လူဆိုးရယ္​ရယ္​​ေန​ေသာ Kyung Soo ကို ၾကည္​့ကာ Baek Hyun ​ေခါင္​းခါမိသည္​။

"ဘာလဲ... မင္​းရႈံးမွ​ေတာ့ ​ေနာက္​မဆုတ္​စတမ္​း​ေလ။"

Baek Hyun လက​္​​ေျမႇာက္​အရႈံး​ေပးရင္​း ထိုင္​ခံု​ေနာက္​ခံုကို မွီကာ မ်က္​လံုးမွိတ္​ထားလိုက္​သည္​။

Do Kyung Soo ​ေကာင္​းမႈႏွင္​့ သူက​ေတာ့ ကိုရီးယား​ေျမ​ေပၚကို ​ေခါင္​းကိုက္​ျခင္​းနဲ႔ အတူတူ ​ေျခခ်ရဦးမွာ​ေပါ့​ေလ။

~••~••~••~••~••~