(Zawgyi)
📱♫♪♫♪♪♫
သာယာတဲ့မနက္ခင္းမွာ ဖုန္းလာတဲ့အသံေလး
ပ်ံ႕လြင့္လာရာ ေနရာကေတာ့
ဆိုးလ္တကၠသိုလ္ရဲ႕ ေယာက်္ားေလးေဆာင္ကျဖစ္သည္။
ေလးေယာက္တခန္းေနရသည့္
အေဆာင္ေလးမွာ တခန္းကိုႏွစ္ထပ္ကုတင္
ႏွစ္ခုစီနဲ႔ ေယာက်္ားေလးေဆာင္ဆိုသည့္
အေလ်ာက္ ဟိုတကြက္ ဒီတကြက္
ပြရႈပ္ေနေသာျငားလဲ အရမ္းႀကီးမဆိုးပဲ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေတာ့ရွိသည္။
အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ထိုအေဆာင္မွဴးက
စည္းကမ္းႀကီးသည္ကိုး။
တျခားသူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္က သူတို႔ရဲ႕
အခ်ိန္ဇယားအလိုက္ အတန္းေတြကို
သြားၾကၿပီ။ ကိုယ္ပဲမနက္ပိုင္းအတန္းမရွိလို႔
ေနဖင္ထိုးတဲ့အထိအိပ္ေနျခင္းပင္။
အပ်င္းႀကီးတယ္ထင္မေနပါနဲ႔ ဒီေန႔အလုပ္
သြားေလ်ာက္ဖို႔ရွိတယ္။
အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ ဖုန္းကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ရာ....
ခလြပ္~~ခ်ပ္~~
ခ်က္ခ်င္းပင္မ်က္လံုးမ်ားျပဴးက်ယ္လာကာ။
" ဟာ့....သြားပါၿပီ အီးဟီး "
ကုတင္ေအာက္သို႔ဆင္းကာ အိက်ႌခ်ိပ္ႏွင့္
လွမ္းထိုးကာယူလိုက္ေတာ့။ ဖုန္းမွန္ေလးက
ေက်မြေနေလၿပီ။ ကိုယ္ကႏွစ္ထပ္ကုတင္မွာ
အေပၚကဆိုေတာ့ပိုဆိုး။ အရွိန္နဲ႔ဆိုေတာ့။
ဆိုးဆလပ္ပါ အိုင္ရဲ႕ဖုန္းေလးေရ။
" ဟင့္.. ငါ့ဖုန္းေလး "
ဖုန္းကေတာ့လာေနဆဲပင္..။ ဖုန္းယူရင္းပါလာတဲ့ ကုတင္နဲ႔ နံရံၾကားက
ဘယ္ႏွ ခုႏွစ္ကထဲကေရာက္ေနလဲမသိတဲ့
အမွိုက္ေတြကိုပါယူကာ
စာၾကည့္စားပြဲေပၚတင္လိုက္ကာ ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။
" ေျပာ..."
' ငါေအာက္မွာေစာင့္ေနၿပီ
ျမန္ျမန္ဆင္းလာခဲ့ေနာ္ '
" အင္း "
ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီး ခုနကအမွိုက္ေတြကိုဖြၾကည့္
လိုက္ေတာ့။
" ဝါး.. ဝမ္တစ္ေသာင္း~~ ဟားဟား
ဘယ္လိုလုပ္ အဲ့ထဲေရာက္ေနတာပါလိမ့္"
ပါးစပ္ကေျပာေနရင္းပင္ ထိုဝမ္တစ္ေသာင္း
တန္အားေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲ
ထည့္လိုက္သည္။ ပါးစပ္ထက္လက္က
ပိုျမန္တယ္ဆိုတာဒါမ်ိဳး။
YOU ARE READING
Put Your Head On My Shoulder {sunsun}
FanfictionZawgyi ဘာေျပာေျပာ သိတယ္ကိုမရွိတဲ့ကေလးကို ခ်စ္မိေတာ့ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ.....🌹 Unicode ဘာပြောပြော သိတယ်ကိုမရှိတဲ့ကလေးကို ချစ်မိတော့ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ.....🌹
