Hello ^_____^ Ako ang author na walang magawa kaya kahit walang nagbabasa ng mga story ko, keri lang. Pero syempre nalulungkot pa rin ako kasi wala man lang pagka comment at pagkavote, sorry kung masyado pong demanding. Pag kayo rin po nasaposisyon ko maiintindihan niyo rin po yung side ko.
Kaya sana po wag kayong comment na 'ang demanding naman niyang author, kabago bago eh' 'dapat hindi talaga basahin yung stories niya kasi ganyan siya' PEACE po tayo guys. Wag po sana kayong magalit, I need supporters po talaga.
OK tama na ang pagdadrama Yannie, masisira ang beauty mo at baka biglang mahilo yung mga lamok sa tuktok ng ulo mo. HAHAHA.
Magpopromote na lang po pala ako ng story. Guys kinda read RIGHT MINUS WRONG, if you want lang po. Leave some comments and vote na rin po ^_____^ Thank you.
At dahil wala nanaman akong magawa nagsulat nanaman ako ng non- sense na story like this, pagbigyan niyo na ko Guys kasi next week may pasok na eh. Tama na si daldalita.
Enjoy reading!
Learn to say "NO!"
Use your brain and not your heart.
Yan ang mga itinatatak ko sa aking utak. Natuto na ko kung paano timbangin ang tama at mali, nalaman ko rin ang pinagkaiba ng "TAMA" at "DAPAT"-- hindi lahat ng tama ay dapat gawin pero lahat ng dapat gawin ay tama.
Sa paglipas ng panahon, unti- unti kong narealize ang mga maling nagawa ko, hindi ko akalaing makakagawa ako ng ganun. Hindi ko na kilala si Errhylle Denise Montemayor. Pakiramdam ko ang dumi ko na, nandidiri ako sa sarili ko. -_-
Dapat nung mga araw na yun natuto na kong sabohin ang salitang "NO!" "AYOKO!" "Hindi dapat" Pero anong ginawa ko? Nagpagamit ako, pinangibabaw ko yung emosyong nararamdaman ko, ginamit ko ang puso ko at hindi ang utak.
Syempre JOKE LANG lahat ng sinabi ko maliban sa pangalan ko. HAHAHA. kinuwento ko lang yung nangyari sa kaibigan ko kasi bulag ako. HAHAHA. Eksaherada lang talaga ako, feelingera at imposible naman kung sasabihin kong napanood ko yung eksenang yun di ba? eh bulag nga ako diba?? di ba?? HAHAHA.
Nandito nga pala kami sa napakalaking swing-- ang aming favorite tambayan ni SUPER BITCH kong kababata. HAHAHA. SUPER TWINS kasi dapat kami pero dahil nauso ang linyang "BITCH KA LANG, AKO SUPER BITCH" syempre kailangan din naming sumunod sa uso.
HAHAHA. Ang dami ko ng daldal at tawa pero di ko pa rin siya napapakilala. HAHAHA. Daldalita talaga si ako parang si SUPER GORGEOUS na author, pagbigayan na lang natin siya. ^____^
"Rhysse masaya ka ba? Gusto mo transform tayong SUPER BITCH? HAHAHA"-- Dayle
"HAHAHA. Akala ko seryoso ka na sa tanong mo. Baliw ka talaga Dayle Edrhey Buwang. HAHAHA"-- Rhysse
"Hey! It's Buwalle, nasa tyan ka pa lang ni Mommy Kaye hanggang ngayon na nasa 17 years old ka na hindi mo pa rin mabigkas ng maayos ang apelyido ko"-- Dayle
"Maka- mommy ka naman, anak ka rin ha? anak ka rin? HAHAHA. At hindi ako sa tyan ni Mommy lumabas ah, kinuha daw ako ng tiktik at nilagay sa ilong mo kasi sobrang laki ng ilong mo kaya napalabas mo ko dyan. HAHAHA"-- Rhysse
"Ang yabang mo, di mo pa nga ako nakikita simula pagkabata eh, makapanglait ka wagas ah. Amina yung kamay mo dali!"-- Dayle
"Bakit anong gagawin mo ha?"-- Rhysse
Di ko namalayang nakuha niya na pala yung kamay ko at alam niyo kung anong ginawa niya? NILAGAY NIYA SA ILONG NIYA AAAAAAAHHHHHH YUCK!!! At ang malala ipanasok niya pa sa butas ng ilong niya. EEEEWWWWWW TALAGA!!!

BINABASA MO ANG
Blind Date [ONE SHOT STORY]
Teen FictionLove is blind daw pero bakit may Love at First sight?? Can you explain this. Di ko keri eh. Sabi nga, ang love parang pader lang yan-- madaling tibagin pero mahirap itayo.Na kapag sinuntok mo yung pader, siya walang pakiramdam at ikaw pa ang nasakta...