Çaresiz

SAKAR

Yine intihar etmeyi düşndüm. Heleki dün yaşadıklarımdan sonra. Burak sinirimi cidden çok bozdu. O çocukla sadece eğlenmek istemiştim. Zaten beni yanına çağırmasından anlamalıydım. Sonuçta lisede okulun en popüler çocuğu sizi çağırıp size çıkma teklifi etmezdi. Ama ben kerizim ya yuttum bu numarayı. Aslında düşünce onunla geçirdiğim 3 saat hayatımda unutamayacağım bir anıydı. Kollarını omuzumda hissetmek...

- Kızım içeri gir hasta olucaksın.

-Tamam anne

Terastan inerek odama gittim. Odama inince hemen okumakta olduğum kitabıma yumuldum. Kitapta okuduğum olaya çok acımıştım. Bir kız defalarca aynı kişi tarafından aldatılıyordu. Bu kitap bana yine Burak'ı hatırlattı. Çıkışta herkesin ortasında bana bağırarak benim çağresiz,ezik bir kız olduğumu söyledi. Tabi bundan sonra kolaysa bak bir daha arkadaşlarının yüzüne. Telefonumu elime aldm. Birkaç sitede dolaşırken Burak'ın şu mesajını gördüm.

" Umarım yarın okula gelmezsin. Daha fazla rezil olmak istemezsin herhalde."

Kafamı yastığa gömüp ağlamaya başladım.Ağlarken uyuyakalmışım. Sabah annemin o ninni gibi sesiyle uyandım. Önceleri dünkü olay hakkında bişi hatırlamazken, elimi yüzümü yıkadıktn sonra yeniden aklıma geldi. Anneme hasta hissteğimi okula gitmek istemediğimi söyledim. O da hayır dedi. Sonuç olarak okulun yolunu tuttum. Servisten iner inmez daha önce hiç görmediğim biri ile çarpıştım. Yere doğru yuvarlandım. Bunu fırsat bilen Burak kahkahalarla gülmeye başladı. Çocuk beni tutup kaldırdı.

- Çok çok çok özür dilerim. Ben bilerek..

- Ya önemli değil. Bu arada yenisin herhalde ?

- Evet bu daha ilk günüm.

-O zaman başarılar çaylak burası bildiğin cehhenem

-Çaylak mı ? Benim bir adım var.

Yürümeye başladık.

-Öyle mi ? O zaman baştan alayım. Ben Burcu.

-Ben Rüzgar. Tanıştığımıza memnum oldum.

Ve o anda anlamıştım bu yeni çocuğun mükemmel bir sevgili olabileceğini.