2

388 31 0
                                    

ကျမမိဘတွေဆုံးတာအခုဆိုတစ်နှစ်လောကက်ရှိပြီ ကိုကိုကတော့ဖေဖေအလုပ်ကိုလုပ်တယ် ဘာအလုပ်လဲဆိုတာကျမမသိဘူး ကိုကိုရဲ့ ခါးမှာအမြဲသေနတ်ကိုတစ်လက်ကိုတွေ့ရတယ်အချိန်ပြည့်အိမ်မှာမရှိဘူးပြီးတော့ ကိုကိုကအရင်ကနဲ့လည်းမတူတော့ဘူး
ရက်စက်တတ်လာတယ် ဒေါသထွက်လွယ်တယ် လူသတ်ဖို့လည်းဝန်မလေးဘူး အိမ်မှာလည်းကိုကိုတပည့်တွေကအများကြီးဘဲ့ဘယ်သူအခန်းရှေ့မှာမှအစောင့်မရှိဘူးကျမအခန်းကလွဲရင်
ကျမအပေါ်ကိုလည်းချုပ်ချယ်လာတယ်( ဉပမာ သူ့စိတ်ကြိုက်နေပေးရတယ် ဘယ်သူမှလည်းအပေါင်းအသင်းမလုပ်ခြင်ကြဘူးကိုကိုကိုကြောက်လို့ ဘာဖြစ်လို့မပေါင်းခိုင်းတာလည်းမေးရင် *သူ့များကိုအချစ်ပိုသွားမှာမလို့*တဲ့..အိမ်ပြန်နောက်ကျရင်လည်းကျမနဲ့အတူထည့ပေးလိုက်တဲ့လူတွေကိုရိုက်တယ် )
အရင်ကကိုကိုဆိုရင်ကျမကိုပျော်ရွင်အောင်ထားတယ် ငိုအောင်လည်းမလုပ်ဘူး တအား​ကြီးမချုပ်ချယ်ဘူး အရက်လည်းမသောက်တတ်ဘူး ဆေးလိပ်လည်းမသောက်တတ်ဘူးအမိန့်လည်းပေးတတ်လာတယ် တခါလေတခါကျရင်ရိုက်တောင်ရိုက်တယ် အခုကအကုန်လုပ်တတ်လာတယ်အရင်ကိုကိုနဲ့ဆေန်ကျင်ဘက်ဖြစ်လာတယ် တစ်ခုဘဲ့မပြောင်းလဲတာသူလုပ်ပြီးရင်ချော့တတ်တဲ့အကျင့် ပြီးတော့......................ကိုကိုလေကျမအပေါကြည့်တဲ့အကြည့်ကမရိုးသားလိုက်တာ ကျမအကြောက်ဆုံးအချိန်ကတော့ ကိုကိုအရက်သောက်ပြီးမူးတဲ့ခါကျရင်ကြည့်တဲ့အကြည့် ရမ္မက် တွေပါနေသလိုခံစားရတယ်..................
တခါတလေကိုကိုနားကထွက်ပြေးချင်စိတ်ပေါက်တယ် လေကိုဝဝရှုခွင့်တောင်မရလိုက်တဲ့ဘဝ သူ့အမိန့်တွေကိုလိုက်နာနေရတယ် အခုလည်းသူ့ခေါလို့သွားရမယ် နောက်ကျရင် ကိုကိုက ဆူတယ် အခုတော့အခန်းရှေ့ကိုရောက်ပြီ...စာပွဲပေါကအရက်ခွက်တွေ မုန်းတယ်ဒီအနံတွေအကြည့်တွေရော....

ရောက်ပြီလားကလေး ကိုကို ပေါင်ပေါ်မှာလာထိုင် လာလေကလေး ဘာလုပ်နေတာလည်း.....

အတော်လေးကိုမူးနေပြီဖြစ်သောကိုကို
ကိုယ်လည်းသူ့အမိန့်တွေကိုကြောက်လို့
သွားထိုင်လိုက်ရသည် ပေါင်ပေါ်ထိုင်လိုက်တော့ကျမရဲ့ခါးသွယ်သွယ်ကိုတင်းကြပ်အောင်ဖက်ပြီးလည်းတိုင်နားကိုတချက်နမ်းရှိုက်ပြီး ပေါင်ကိုကိုလက်​ြဖင့်ပွတ်ကာအရင်ကဒီလိုမျိုးမလုပ်ဘူး ဒါပေမဲ့ဒီနေ့ကတော့ဒေါသထွက်နေသလို..........

ညို့အားပြင်းသောနှင်းဆီနီWhere stories live. Discover now