Unicode
"Lee Donghyuk!!မင်းနေ့တိုင်းကျောင်းကိုဒီလိုပဲသွားတာလား"
"hyungကလည်းကျနော်ကဒီနေ့မှစားချင်စိတ်တွေပေါ်လာတာကို"
ခြေထောက်ကတော်တော်ကောင်းနေပါသော်လည်းမေမေရဲ့အမိန့်ကြောင်းအစ်ကိုတော်ကိုလိုက်ပို့ခိုင်းတဲ့နေ့ကျမှတစ်ခုပြီးတစ်ခုစားချင်နေတာ
"ဒါမဲ့"
"ဘာလဲ"
"အိမ်ကျရင်တော့ပြန်ဆပ်နော်"
"ဒီညီအစ်ကိုလေးနှစ်ယောက်ပဲရှိတာကို"
"ထားပါတော့လေ၊မင်းကအလုပ်မရှိအကိုင်မရှိဆိုတော့"
"hyungေရာဒီအရွယ်တုန်းကရောအလုပ်ရှိလို့လား"
"မင်းဘာမှမပြောနဲ့ဆင်းလို့ရပြီ"
"မေမေကိုပြီးမှဖုန်းဆက်တိုင်လိုက်ဦးမယ် hyungကတစ်လမ်းလုံးကျနော့်ကိုအော်လာပါတယ်လို့"
"Haechaniee! hyungအတန်းထဲထိလိုက်ပို့ပေးရမလား"
"မလိုဘူး"
"မလိုလည်းပြီးတာပဲ"
"ပြန်တော့လေ၊ဆေးရုံသွားရမှာမဟုတ်ဘူးလား"
"ဆေးဌာနဘက်က ဆရာတစ်ေယာက်နဲ့သွားတွေ့မလို့"
"Hyungရဲ့ဆရာလား"
"Taeilဒီမှာတာဝန်ကျနေတာလေ,မသိသေးဘူးလား"
"ဟုတ်လား၊ကျနော်နောက်နေ့ကျမှလာခဲ့မယ်လို့ပြောလိုက်အုန်း၊သွားပြီ"
•••
"Taro!!"
"အမလေး!! လန့်လိုက်တာသေတော့မှာပဲ၊haechanရယ်"
"မင်းကဘယ်ကိုအ့ဲလောက်ငေးနေတာလဲ"
"ဒီလိုပါ_"
"မင်းလက်ထဲကဟာကဘာကြီးလဲ"
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး"
"Taro!!မင်းငါ့ကိုဘာတွေဖုန်းကွယ်ထားတာလဲ"
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဆို"
"အ့ဆိုအ့ဲတာပြ"
"အတန်းတက်ရတော့မယ်_"
"Taro!မပြေးနဲ့!!"
Taroနောက်ပြေးလိုက်ရင်းအရှေ့ကကွယ်သွားတဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုနဲ့ကျနော်မျက်နှာနဲ့ထိကပ်သွားတဲ့ရင်ဘတ်တစ်စုံ
YOU ARE READING
✓𝐏𝐀𝐑𝐀𝐃𝐈𝐒𝐄✓
Fanfiction"Ayo listen up! no matter what they say, no matter what they do _" "And_?" "I'll Always Love My Hyuck" U+ME= Paradise✓ *(Unicode+Zawgyi)*
