Don't say a word

2

~Μετά από 8 μέρες~

Η ώρα είναι 9 το πρωί και μόλις ξύπνησα αφού η έξυπνη άφησα το παράθυρο ανοιχτό και προφανώς όλο το φως του ηλίου έπεφτε πάνω μου με αποτέλεσμα να τυφλωθώ.

Ετοίμασα το πρωινό μου, έκατσα στον καναπέ και έβαλα να παίζει η αγαπημένη μου σειρά.

Ύστερα από λίγο μου ήρθε ένα μήνυμα από την Μάρα.

                                                             Μηνύματα

Μάρα: Ξύπνησες ?
Καλλίστη: Ναι,τελικά Θα έρθεις από εδώ? 
Μάρα:Ναι τι ώρα?
Καλλίστη: έλα και τώρα αν θες .
Μάρα: ντύνομαι και έρχομαι.

Αφού έφαγα έπλυνα το πιάτο μου και πήγα να στρώσω το κρεβάτι . Μέχρι να έρθει η Μαρα βγήκα στο μπαλκόνι να ποτίσω τα φυτά .

Αυτές τις μέρες έχω λίγο άγχος για το πανεπιστήμιο και πάντα τα φυτά μου  καταφέρνουν να με χαλαρώνουν.

Το άκουσμα του κουδουνιού με έκανε να ξυπνήσω από τις σκέψεις μου και πήγα γρήγορα να ανοίξω την πόρτα .

« Καλός την.» Άνοιξα την πόρτα και την υποδέχτηκα με ένα  πλατύ χαμόγελο.

« Καλημέρα.» Είπε κεφάτη και έτρεξε προς τον καναπέ.

«Σήμερα τι ώρα δουλεύεις;» Την ρώτησα και έκατσα στον απέναντι καναπέ.

« Φίλη σήμερα έχω ρεπό όποτε μπορούμε να κάνουμε ότι γουστάρεις.» Είπε ενθουσιασμένη .

« Τέλεια , να σκεφτόμουν να πάμε να πάρω κάποια καινούργια ρούχα για το κολέγιο .»

« Τέλεια ψήθηκα , δυο θεογκομενες θα πάνε για ψώνια σήμερα .» Χαρωπά είπε και έπεσε κατά πάνω μου .

« Το τελευταίο ειδικά .» Γέλασα .

« Τι γελάς δεν ήμαστε γκομεναρες;»

« Εσύ ναι δεν το συζητώ.» Η Μάρα πραγματικά είναι πολύ όμορφη,ψιλή,ξανθιά με τα όλα της .

« Ρε Καλλίστη έλεος δεν ξέρω γιατί υποτιμάς τόσο τον εαυτό σου, είσαι πανέμορφη σαν να έχεις έρθει από άλλον πλανήτη, τόσο ξεχωριστή απλά πρέπει να γίνεις πιο δυναμική και να μάθεις να υποστηρίζεις τον εαυτό σου από όλες τις απόψεις .» Ξέσπασε .