Genç oğlan tetiği çekti.
Kanlar içinde yerde yatan kız ise yalnızca gülümseyerek karşılık verdi.
Nasıl bu hale gelmişlerdi?
Neden bunu yapmak zorundaydılar?
Hayat onları ne denli bir çıkmaza sürüklemişti?
Fakat geri dönüş olmadığı aşikardı.
Biri bakıyor, diğeri gülüyor, öteki ise sessizce izliyordu.
"Hala bir şeyleri düzeltmek için zamanım kalmış olabilir"
"Hayır, bizim değiştirmeye çalıştığımız kadar aynı kalacak her şey"
"Üzgünüm"
"Sorun değil"
Silahın sesi susturucunun etkisiyle titreşim dalgası olarak değil, ruh dalgası olarak sağır etmişti oradakileri.
Her şey sessizdi.
Ya da fazla gürültülüydü.
Ayırt edemiyordu...
Kafasını kaldırıp ciğerlerine batmasına karşın derince nefes aldı.
Uzaktan geçen kuş sürüsünü izledi gözden kaybolunca dek uzun bir süre.
Biraz ötesindeki kız kıpırdanıp ayağa kalktı.
"Bitti mi?"
Oğlan donuk gözleriyle ona baktı. Daha sonra patikaya ilerledi.
" 'Başladı mı?' olacaktı"
Kız gülümsedi.
"Sonuçta sıradaki benim, değil mi?"
Karşı taraftan cevap gelmedi. Ne de olsa bilinen cevapları dile getirmek aptalcaydı. Ya da sadece cevapsız kalması gerekiyordu.
Doğan güneşin son demleri yüzlerini yaladı.
Rüzgar çimleri yaladı.
Bir yaprak kıpırdadı.
Bir kalp kırıldı.
Uzaklarda bir yerlerde bir insan yaşamamış olmayı diledi,
Bir insan kaderine küfretti,
Bir insan başka bir insana tecavüz etti,
Bir insan ilk aşkını buldu,
Bir insan anahtarlarını evde unuttu,
Bir insan kedisi için koca bir paket mama aldı,
Bir insan tek başına doğum günü mumları ı gözyaşlarıyla söndürdü.Uzaklarda bir yerlerde bir insan doğdu,
Bir insan öldü.Pekala... Bunun neden böyle başladığını bilmiyorum , sadece derin ve psikolojik bi hikaye istiyorum çünkü neden olmasın.
Tabi böyle diyorum da içinde abarttıkça abartıp sıçıp sıvicam çünkü klasik ben işte bokun boku esprilerle size işkence etmeye bayılan biriyim.
Neyse bu seferlik böyle bişiler deniyelim, ve zaten dediğim gibi bu özentilikten doğmuş bir kitap bizim veletleri ve kendi oclerimin yer aldığı bir şey.
Bir de arada ilgili resim falan çizersem atarım, neden mi? Çünkü onları atıcak başka bir yer yok da ondan hıh. ;~;
Neyse , istediğiniz bişi varsa söyleyin. °3°
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessizliğin Gürültüsü
General FictionAçık konuşmak gerekirse arkadaş hikayesinin özenti versiyonu. İşte ne bilm ana karakterlerin içinde bebeklerimin yer aldığı bir çeşit aile hikayesi. Kendime ana karakter olma gereği güç basıcam ağlayın, dediğim gibi kitap özentilikle yazılmış bişi k...