იუნგი:აზრზე არ ვარ რით დავეხმაროთ
ბემი:ჩათლახი ნენსიც გადაიკარგა
ჯიმინი:არ გამიკვრიდება კორეაში თუ წავიდა...
იუნგი:თეჰიონის კაბინეტში კამერა არ დგას აქედან გამომდინარე თავისი პირით უნდა აღიაროს.
სანა:იუნ გაარკვიე სადაა დატოვა თუ არა ვაშინგტონი რომ ძებნის არეალი შევამციროთ.
იუნგი:მაგას უკვე არკვევენ და წესით მზადაც უნდა იყოს პასუხი.
იუნგიმ სადღაც გადარეკა და გვითხრა რომ ნენსიმ არამარტო ვაშინგტონი არამედ აშშც დატოვა და სეულში გაფრინდა.
ჯიმინი:ეგრეც ვიცოდი.
სანა:ოჯახო მოემზადეთ კორეაში მივდივართ!
იუნგი:მეკაიფები?
სანა:იუნგი ჩემი ქმარი თავისი დის გამო ციხეშია და თმითაც არ ვითრიო ეგ ძუკნა?
იუნგი:ვინები წახვალთ
სანა:ესეიგი შენ რჩები კომპანია შენ ხელშია
ბემი:მე მოვდივარ!
-კი ბემი და ჯიმინი მჭირდებიან!
იუნგი:კიდე ვინმე გაგაყოლო ნამჯუნი ან ჯინი? ან იონჯუნი? რავიცი დამრჩა ვინმე?
-არა არა ეგენიც აქ იყვნენ რამე მაინც გაიყიდება მათი პიარით და იონჯუნი მიმყავს კი ეგ გამომადგება.
ბემი:სანა ბარემ ცოლად გაყევი მაგ ბიჭს თეჰიონზე ჩალიჩიც არ მოგვიწევს_გადაიკისკისა ბემიმ მაგრამ სანას მკვლელმა გამოხედვამ წამში დააშოშმინა
ჯიმინი:დედა ნეტავ ისევ იქ ცხოვრობს
-არ ვიცი მეილზე არ მოუწერია რო გადადის ბოლო დროს არც იწუხებდა თავს
ბემი:რა გინდათ რო გეკონტაქტოთ? ჩემი სეო და ლუკასი თქვენს ნაირად რო მომექცნენ და მიმაგდონ თავსაც მოვიკლავდი.
სანა:თავს ცუდად მარტო მე ვგრძნობ
ჯიმინი:არა მაზოლზე ფეხი დაგვაჭირა.
თეჰიონს არაფერი ვუთხარით ისე ავდექით და ისე წავედით კორეაში. პირველი ორი დღე სასტუმროში გავატარეთ მესამე დღეს კი ნაცნობ ქუჩაზე ჩამოვიარეთ.
სანა:ჰაჰ როგორ მახსოვს ყოველ დღე აქ ვხვდებოდით და სკოლაში ისე მივდიოდით
ჯიმინი:ოო სკოლის წლები როგორ მახსოვს სანა სულ თეჰიონთან რჩებოდა
იონჯუნი:მართლა?
-კი ოცდაოთხი შვიდზე ნენსისთან და თეჰიონთან ეგდო...
ბემი:კაი გეყოს იძაბება....
სანა:აბა ვილოცოთ რომ აქ ცხოვრობს.
კარზე დავაკაკუნე და დაახლოებით 13-14 წლის გოგომ გამიღო
-გამარჯობა,ვინ გნებავთ?
სანა:ჯისო სახლშია?
-დედა სახლში არაა
ბემი:რაა დედა?!
ჯიმინი:ჰო ბემი ეს ისაა რაც არ გითხარით გათხოვდა.
სანა:მოკლედ პატარავ მე და ეს ბიჭი ჯისოს შვილები ვართ ხოდა შემომიშვი იმიტო რო დავიღალე და ბავშვიც ტირის.
-უცხოებს არ გაუღოო და არ შემოუშვაო
სანა:დავიწყოთ იქედან რო კარი უკვე გააღეე და შემოგვიშვი....გთხოვ
-არა მანდ დაელოდეთ.
სანა:აუ ეხლა მთელ ნენსის ჯავრს ამაზე ვიყრი!_სანა კვლავ აფეთქდა
ბემი:დაწყნარდი შენი სახელი პატარავ?
-სორა
ბემი:რა ლამაზი სახელია, მომისმინე ჩვენ მართლა ჯისოს ბავშვები ვართ უბრალოდ აქ არ ვიყავით დამიჯერე არაფერს დაგიშავებთ სანას შეხედე დედას არ გაგონებს?
-კი რაღაცით გავს.
-ნამდვილად,არაფერს დაგიშავებთ.
-შემოდით.
სანა:ჩემ ოთახში ავალ მე.
ჰოი საოცრებავ სადაა სანას ოთახი
-ეს რა ბარბი დრიმ ჰაუსი მომიწყვეთ იმდენი ვარდისფერია ჯინიც არ ხმარობს ამდენ სივარდისფერეს.
-ჩემი ოთახია ეს!
-მომისმინე სორა,აქ რო ნივთები ელაგა სადაა?
-არ ვიცი!
-სორაა დავბრუნდი
-მამაა!
-გამარჯობა_ყველა ერთიანად მიესალმა.
-თქვენ?
-ჯისუს ბავშვები
-ოო გასაგებია დღეს გვიან იქნება.
-არაუშავს დაველოდებით.
-სორა ოთახში ადი და როცა დაგიძახებ ჩამოდი
-კარგი!
-თქვენი სახელები ბავშვებო?
-სანა და ჯიმინი
-ბემი ოღონდ მე რძალი ვარ და არა შვილი
-იონჯუნი მე მეგობარი.2
-აჰა და შვილიშვილებიც ყოლია ჰო?
-კი
-ჰმმ მე ორი ვიცოდი
სანა:ჰო ნუ სამი ყავს და არ იცის მერე?
-ზედმეტად ბევრი აგრესია ხომ არაა შენში თუ მამისგან თანდაყოლილია?
სანა:კიდევ ერთხელ მამაჩემს ახსენებ და შენი ხსოვნა არ დავიწყება იქნება.
-რისთვის მოხვედით?
ჯიმინი:საქმე გვაქვს.
-მმ თუ დედათქვენს ისე უნდა შემოეჭრათ ცხოვრებაში როგორც დაიკარგეთ?
სანა:ოოხ როგორ არ მინდა რომ ვინმეს რამე დაუშავდეს ამაღამ.
-მამაა შეილება ჩამოვიდე?
-კი სორა ჩამოდი და წამო ვისადილოთ
-კარგი!
-მამა მალე წავლენ?
*ორი საათის შემდეგ*
-ჰიჩოლ მოვედი კომპანიაში დამატებითი დროის გამოყენება მომიწია საბუთებს ვერ ვასწრებდი
-გამარჯობა დედაა!
-ღმერთო სანაა! ჯიმინ!!!
ჯიმინი:როგორ ხარ დე?
-თქვენ როგორ ხართ როგორ წამოიზარდეთ ღმერთო!
-მისის პააკ
-ბემიიიი!! ლუკაას სეოო რამხელები ხართ...ეს მესამე?
-ჩემია.
-რატო არ მითხარი სანა?!
-რავიცი როცა მომწერე რო გათხოვდი ცოტა ხანი შესვენება მჭირდებოდა და ამ პერიოდში მოხდა ყველაფერი.
-უბრალოდ...ისე წახვედით ძალიან მარტოსულად ვიყავი.
-ნუ ამას უკვე აზრი აქ აქვს,ჩემი ნივთები სადა?
ჯიმინი:მეც მინდა ჩემი რაღაცეები
ზევით ავიტანეთ.
