Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍼♡🍼
Enes gözlerini yavaşça yeni bir güne açtı. Tatlı ağzını şapırdatarak ve gözlerini ovuşturarak uyanmaya çalıştı. Gece çilek aşermesi üzerine babacığını uyandırmıştı ve almasını rica etmişti, böylelikle istediği büyük ve tatlı çileklere kavuşmuştu. Tabiki Gökhan'ın bulması biraz uzun sürmüştü ama kendisi büyük bir mutlulukla bebeklerinin istediğini yerine getirmişti. Çileklerin gelmesi ve Enes'in onları güzel midesine indirmesi uyku saatini epey geçmesini sağlamıştı, bir de bunun üzerine yaptıkları minik tartışma da vardı.
Enes, babacığının sözünü dinlememişti çünkü daha fazla çilek yemek istemişti fakat çok yediğinde midesi çok bulanıyordu ve Gökhan'ın burnundan getiriyordu. Bunun üzerine isteği yerine gelmeyince babacığına o sinirle bağırmıştı, bunu hamilelik hormonlarına bağlıyordu.
Babacığına bağırdığını hatırladığında normalde çabuk ayılamamasına rağmen birden bütün uykusu dağılmıştı. Yeşil gözleri hemen doldu ve pembe, dolgun dudakları titremeye başladı. Dudaklarını büzerek, ellerini 7 aylık olan minik bebeğine götürdü ve yavaşça göbeğini okşamaya başladı. "Bebeğim, sence baban bana çok kırılmış mıdır? Hayır- hayır kırılmasın lütfen, ben onu üzmek için hiçbir şey yapmam! Bana inanıyorsun değil mi? Aferin bebeğim işte böyle babaya cevap ver." bıcır bıcır konuşan Enes, konuşmasına ithafen bebeğinden minik bir tekme hissettiğinde yüzüne tatmin olmuş bir gülüş takındı.
Tavşanlı panduflarını minik çıplak ayaklarına geçirdi ve elini karnının üzerine koyup yavaşça yataktan kalktı. Kocaman göbeği minik bedenini çok zorluyordu ama bunu önemsemiyordu, onlar için değerdi. Bebeğini ve babacığını çok seviyordu, hemde canından çok.
Banyoda rutin işlerini halledip ayaklarını sürüyerek evlerinin alt katına inmek için merdivenlere yöneldi. Artık son aylarında olduğundan dolayı eskiden minik olan göbeği şuan hiç de minik değildi. Tek eliyle karnını tutarak yavaşça merdivenlerden inmeye başladı. Bembeyaz bacaklarına kısa lila rengi bir şort, üstüne de babacığının tişörtlerinden giymişti. Tişört o kadar boldu ki, kocaman göbüşü olmasına rağmen büyüktü. Gökhan oldukça uzun ve geniş omuzlarıyla kalıplı birisiydi, Enes'le yanyana geldiklerinde büyük bir kaplan ve küçük bir tavşancık gibi duruyorlardı. Babacığının esmer teni, kirli sakalları ve kendisinin süt beyaz tenini de çok yakıştırıyordu. Birbirleri için yaratılmışlardı.
Yine aynı yavaşlıkla son merdiven basamağını da inip babacığına seslendi. "Babacıık biz uyandık! Nerdesiin?" kelimeleri melodi gibi uzatmış, güzel enerjisiyle evi şimdiden neşelendirmişti. "Salondayım bebeğim." duyduğu kalın ve sert ses ile kalbi oldukça hızlanmıştı. Dudaklarını yalayıp minik ayaklarıyla salona doğru adımladı.
