Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍼♡🍼
Enes
Uzandığım koltukta iyice gerinip kocaman esneyip ağzımı şapırdattım. Televizyon izleyip boş vakit geçirmiştim. Dizi izlerken oldukça mayışmıştım, hava sıcak olmasına rağmen üstüme ince olan bulutlu pikemi almıştım. Bu benim huyumdu her ne olursa olsun üstüm örtük olmazsa rahat olamıyordum.
Hamile olduğum için hemen uykum geliyordu ve uyuyordum. Yine öyle olmuştu, dizi izlerken uyuyakalmıştım. Geniş oturma odamızdaki büyük saatimize baktım. Babacığım gideli yaklaşık beş saat olmuştu. Üzülerek dudağımı büzdüm. Her saat yanımda olması birazcık bencillikti ama bunun bencillik olup olmaması umrumda değildi, onu her saniye yanımda istemek elimde olan bir şey değildi.
Tahminimce gelmesine iki saat vardı bu yüzden yemek hazırlamak için yavaşça yerimde doğruldum. Oturur pozisyona gelip telefonumu elime aldım. Normalde uyumadan önce beni merak etmemesi için onu arardım ama bugün unutmuştum.
Gökhan'ım💗 27 cevapsız arama Gökhan'ım💗 13 mesaj
Gergince alt dudağımı ısırdım. İsmini görmem bile kalbimi çokça hızlandırmaya yetmişti. Ekran kildini açtım ve mesajlarına baktım. Çok merak etmişti. Hemen onun ismine basıp aradım.
Kalbim hala çok hızlıydı. "Enes neden telefonlarıma bakmıyorsun!" oldukça sinirli ve gergin sesiyle bana kızmıştı. Ama o böyle yaparsa ben ağlardım ki. Gözlerim hemen kendiliğinden dolmuştu. "B-ben uyuyakalmışım babacığım, lütfen bana kızma." titreyen sesimle fısıldadım.
"Tamam bebeğim üzülme, meraklandım sadece, ağlama sakın güzel oğlum tamam mı?" yumuşayan sesiyle beni rahatlatmayı başarmıştı.
Derin bir nefes verip "Tamam babacık, ağlamıyorum ki zaten ben uslu bir oğlanım değil mi?" hevesli sesimle sordum. Gülümsediğini hissediyordum bu beni düşünemeyeceğiniz kadar mutlu ediyordu.
"Sen çok uslu bir oğlansın bebeğim, benim oğlumsun." dedi otoriter sesiyle. Mutlulukla gülümsedim. "Evet babacığım! Ben senin oğlunum." mutluluğum sesime yansımıştı. "Kapatmam lazım bebeğim. Sen sormadan söyleyeyim yarım saat sonra evdeyim. Uslu ol ve beni bekle." dedi. Panikle konuşmaya başladım. "Babacık daha yemek hazırlamadım ki!" telaşlı sesimle söyledim. "Hazırlamana gerek yok yavrum, akşam seni yemeğe götüreceğim bu yüzden hazırlan direkt çıkarız."
"Tamam babacııık" dedim kıkırdayarak. Babacığım telefonu kapattıktan sonra yavaş olmaya çalışarak ayağa kalktım. Gönül isterdi ki giyinme odasına hoplaya zıplaya gideyim ama karnımda bebiş olduğu için bunu yapmazdım.
