Şimdi konuklarını gönderen ev sahibi, Sergey Nikolayeviç ve Vladimir Petroviç'le baş başa kaldı.
Ev sahibi, uşağa sofrayı kaldırmasını emrettikten sonra bir keyif sigarası yaktı, sonra da koltuğuna iyice gömüldü.
Ardından Sergey ,söz vermiştik, herkes ilk aşkını anlatacaktı. Önce sizden başlayalım, ne dersiniz ?
Sergey sarışın ve toprak yüzlüydü. Yüzündeki yumukluklar hemen göze batıyordu. Gözlerini bir istersen ikincisinden söz edeyim.
-Nasıl yani ?
-Öyle işte . Başlangıçta cici bir kıza kur yaptım. Ama bu öyle pek masumca, saf bir iş değildi. Sonrakiler de öyle...Aslına bakarsanız ömrümde bir kere aşık oldum , o da altı yaşındayken dadıma...Bu da o kdar uzakta kaldı ki tam olarak hatırlayamıyorum, hatırlasam da galiba ilgi çeken şeyler değildi.
-Peki öyle olsun, dedi ev sahibi. Benim de ilk aşkımın hiç bir özelliği yok. Karım Anna İvanova ile karşılaşmadan önce aşkı hiç tanımamıştım. Tanıştıktan sonra ailelerimiz evlenmelerimizi uygun buldu. Çabucak birbirimize ısındık , çok geçmeden evlendik. Aşk hikayem bundan ibaret. Bu konuyu ortaya atarken doğrusu kendimi değil, sizleri ; yaşlı demeyeceğim ,ama pek de genç sayılamayacak siz bekarları düşünüyordum. Şimdi sizi dinliyoruz, Vladimir Petroviç.
Kırkında , saçları hafifçe kırlaşmış Vladimir Petroviç biraz düşündü, sonra,
-Benim ilk aşkım gerçekten hep dinlediğimiz sıradan aşk hikayelerine benzemez ; dedi.
-Daha iyi ya. Anlatın... İsteriz!.. diye atıldı ev sahibiyle Sergeç Nikolayeviç.
-Hay hay, memnuniyetle. Yalnız şöyle yapalım, anlatmayı beceremem ben.Ya kem küm eder ya da konuyu gevelerim , gereksiz ayrıntılara dalarım. Soğuk , yapmacık bir şey olur... İzin verirseniz , hatırımda kalanları bir deftere karalayıp başka bir gün okuyayım size .
Bu başlangıçta diğer iki arkadaşın da hoşuna gitmedi, ama sonunda razı oldular. İki hafta sonra buluşacaklardı.
Vladimir Petroviç de sözünde durdu, anılarını getirdi.
Defterinde şunlar yazılıydı ;
