Prologue
"Are you tired?.."
tanong ko kay Adrian na galing sa Basketball game nila,..umupo sya sa Bench at pinahid nya ang Panyo na iniabot ko sakanya sa Walang tigil na pag agos ng pawis nya...
Napangiti naman ako dahil doon..
"No,.I'm just enjoying this Game.."Malamig nyang sabi..alam ko na yon,.ganyan na talaga sya saaken noon pa,.nong hindi pa kami at sa hanggang naging kami na...i can't believe na Were in a Relationship na for Almost 3 years pero wala pa ring nagbago..
kahit anong gawin ko,walang magbabago.."No,..What i mean is US,.Are you tired for being my boyfriend?.."i ask again....kahit labag sa kaloob-looban ko,.Gagawin ko ang nararapat dahil ang lahat ng ito ay para sakanya rin naman,.para sa Kasiyahan nya..At alam kong hindi sya kailanman nagiging masaya sa piling ko...
napa tingin sya saakin na nakakunot ang noo..
"Ano nanaman bang Problema mo?..talagang wala kang pinipiling lugar,..Tsk..tulad ka parin ng dati,pinapahiya mo'ko sa Mga Tao.."Nalungkot ako sa naging sagot nya,..gusto ko lang naman malaman ang sagot mo,ba't nagagalit ka agad?.hindi ba pwedeng sagutin mo nalang ako ng maayos kahit sa isang pagkakataon lang?..
"Please just Answer me Adrian,.."sabi ko na may halong pagmamakaawa sa boses ko,Kaya ko ito ginagawa ay dahil pagod na rin ako,.puno ng pagpapanggap ang mga binibigay mo saaking emosyon noon at hanggang ngayon..alam ko namang hindi ko parin mapalitan ang nag-iisang tao sa puso mo,..
"Silence means Yes,diba?"tanong ko ulit sakanya..yumuko lang ito na parang nag iisip..akala ko mag iiba ang reaksyon nya pero,,like before,..He's still a coldhearted person only to me..
"Sorry.."walang emosyon nyang sabi at tumayo dahil tinawag na sya ng Coach nila para pumasok ulit sa Court...before he walk,mabilis kong hinawakan ang braso nya dahilan ng pag hinto nya..
"What??!"may halong inis na sabi nya saakin..sya na lang kase ang hinihintay sa team nila..
"I will L-Let you go...."Hirap kong sabi at kusa ko nang binitawan ang braso nya at tumalikod na at lumabas ng gym...
habang naglalakad nagsi bagsakan na ang mga luha ko dahil sa sakit ng pagbitiw sakanya,..I'm tired to be with him that full of Pretending,..kaya hanggat sa makakaya ko,..Lalayo ako at magpapakalimot sa mga masasayang ala-ala na kasama ko sya dahil yun din ang magbibigay ng Sakit saakin at Marahil ay magdadala sa akin kay Kamatayan...i know your tired and so i am...para hindi na tayo mahirapan pareho...I will let you go even if it hurts..
F
A
S
TF
O
R
W
A
R
D
........................................................................"Ano??..Sira kaba ha?..matapos kung magparaya iiwan mo sya?..Tanga ka seguro noh!?".kita ko ang inis sa mukha nya ng sinabi iyon..
"I'm tired Cassandra,..kaya please make him happy..."pagmamakaawa ko sakanya..
"Tired??.*fake laugh*kailan ka pa napagod Karren?..sa pagkakaalam ko,.manhid ka na sa Sinasabi mong "Tired" kuno... 2 years Karren,2years kang naging sunod-sunoran kay Adrian nong KAMI pa!,..ngayon sabihin mo,..ikaw ba ang napagod o si Adrian?..dahil kung sya man..kakausapin ko sya tungkol dito...Pinaraya ko sya sayo dahil pinatunayan mong karapat-dapat ka sakanya..and now?..nakakatawa lang isipin na---" pinutol ko na ang mga sasabihin nya pa..dahil masakit tanggapin ang mga sinasabi nya..
"Im sorry if hanggang dito nalang ako Cassandra,.?Im sorry if sinawalang bahala ko ang pag paparaya mo noon..Im leaving.."pinipigilan kong hwag maiyak sa harap nya kaso kusa itong umagos...natatawa ako sa sitwasyong ito...Noon si Cassandra ang umiiyak sa harapan ko para palitan sya sa buhay ni Adrian pero ngayon..heto,..
"Teka!..your leaving?..San ka pupunta Karren?..wag mong sabihing Aalis ka sa Pilipinas?..tell me saan ka pupunta?..i know may dahilan ka kaya ka aalis..please tell me..."umiling ako sa sinabi nya...
"Karren please ..naging malapit narin kitang kaibigan,..Ayokong umalis ka,wag mong takasan ang problema mo dto!.."
"Pero may problema rin akong dapat harapin sa pupuntahan ko Cass.."umiyak ako lalo sa binitawan kong salita...Ayokong lumisan dito pero kailangan..isa yan sa dahilan kung bakit ako aalis..at khng bakit binitawan ko ang taong pinahalagahan ko 5 years hanggang ngayon..
"Tell me Karren..May sakit ka ba?,o may problema ba ang Family mo?,tell me!!..Karren Mahalaga si Adrian saakin,ayokong makitang nasasaktan sya!.." nataranta ako sa mga sinabi nya..o sa unang nabanggit nya...
"W-wala!!..wala akong sa-sakit!..sege Aalis na ako.." kinakabahang tinungo ko ang Daan palabas ng bahay niya..Ayoko!Ayokong may makaalam!..
Cassandra's POV
Weird..
yes She's Weird..
the way she react ng nasabi ko kung may sakit sya...hindi kaya----wait kailangan kong i confirm...Agad akong umakyat sa kwarto ko at hinanap ang Loptop...
f*ck sa'n ko ba nilagay 'yon???...
ugh!..
Ng makita ko ito ay padabog kong binuksan..tsk..bad mood ako dahil sa kakahanap ng Loptop na'to!.tsk.
Inopen ko Agad ang Fb acc...talagang pumapanig ang panahon saakin dahil bumungad talaga ang Post ni Angie pinsan ni Karren,..
"Good luck sa Pag alis mo Couzyy!..Mamimiss kita,Waaaahhh!!..Chocolates ko ah pag nakabalik ka na dito!!"
tssk..Ang OA nya(-_-)
ni like ko lang ang post nya at ni message..
¤Hoy!..Witch!!..Tell me bakit Aalis si Karren?..¤unang chat ko dito...FYI first convo namin 'to!..Well maldita sya at Maldita ako,..ang labas non Walang magpapatalo!..tsk..
¤Hmf,.Who are you ba?..Do i know you?kung makapag chat ka saken Close tayo?..¤reply nya..
tsk!..syempre HINDI AKO MAGPAPATALO!.
¤Tanong mo sa kambing baka Sagutin ka!!..¤i reply
¤Nye,Nye,..¤ aba't ang gaga!!..
¤Sabihin mo na kase??May sakit sya diba?¤
¤Alam mo naman pala ba't nagtatanong ka pa and the worst is SAAKIN pa talaga??..¤
i roll my eyes na alam ko namang hindi nya makikita..
¤Anong sakit nya??..¤
matagal akong naghintay sa irereply nya. kase nag Typing pa...
5mins
10mins
15mins
20mins
Aish!..ganun ba kalala ng saltik ng babaeng to??
¤She had a Brain tumor,..Matagal na syang pinapapunta sa states nila tita para magpagamot doon pero ilang beses na rin nyang dinecline ang chance na iyon...ngayon lang...ngayon lang sya pumayag na Malubha na ang sakit nyang 'yon...Ayan nasagot ko na,Masaya ka na?..¤
No,im not happy......Para akong nawalan ng katinuan....
hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng mga paa ko..Karren is a Kind person.. naging malapit ko narin syang kaibigan....
