GELECEĞİME HAYATIM'A

İlk Defa

Ilk zamanlar zaman kavramini sevmeyen bi adam dysunce varlığı soğukluk ve yalnizlik olan ilk zamanlar zamani o kadarda düşünmeyen bi kadın sıcak ama acılı kurumuş yapraklara basar gibi kalbi kırılmış çatır çatır aldırış etmeden karşısında acı sözler kusulmus düşünmeden gömülmüş içine hiç söylemeden ilk ilk defa onu görüşüm sıcak bi gülüşe susamış kalbimin susuzlugunu aldığı ilk onu görüşüm ve onu orda ilk sevisim tanimdan sevmem tanışmak için can atmam ürkek durmak ama cesur olmak ikisi arasında baya Bi kalmak ama cesurluk ağır bastı ya ona mesaj atma cesaretini buldu nerden dersenin onu nerden gördü dersenin tumblr'dan attim ya mesaj buzdan şatomun duvarları erimeye başlamışti bile ilk cevabimi aldığımda kralligim elden gidiyo gibi idi zaman ilk defa anlamli geldi konuşulan her dakika sanki bi saniye gibi geldi onu bekledim saat başında ilk defa zamani saydim yolunu gözledim nasıl? Olurdu bu bi kadın etkilermiydi ki böyle bi anda inamazdim anlatsalardi böyle olacağını oldu ya simdilerde inanir oldum böyle şeylere günler geceleri geceler sabahlara açarken ne şato kaldi ne buz zaman iyice anlam aldi gözler sadece onu görür oldu kalp iyice ona vuruldu sesler bütün sesler arasinda kulak onun sesini arar oldu. Herkes yok oldu sadece o vardı geçmiş geçmiş nerdeydi ki bilinmeze gitmişti sadece onu düşünür oldu acilar nerde idi ki sadece onun acilarini almayi yok etmeyi istercesine terketmisti bedeni ruhu sadece onu istiyo idi hem beden hem ruh ama ne vardi ki arada ruh ulaşmıştı ona ama beden neden o kaldi yerinde adına mesafe denen bisi koymuşlardi o neydi ki anlamini unutmuş sadece aklı ona çalışır oldu bedeni bile ona koşar oldu aşk mi yoksa bu hayır ondanda öte bi sevgi idi ilk böyle tanıştık ilk böyle sevdim ilk böyle krallığım elden gitti ve iyi ki gitti yeni bi hakimiyet kurdum cennet bahçesinde onun kalbinde onun gözlerinden onun ellerinde onun ruhunda...