BANA AİTSİN

Dönünce işlemleri başlattık.Ve şu an mahkemedeyiz.Hiç konuşmuyordum onunla.Of Allah'ım ben napıyom ya niye boşanıyomki babam beni Kapıya koydu niye evlencemki başkasıyla."karar verilmiştir çiftin boşanmasında karar kılınmıştır var mı bir itirazı olan?" " Beeen hakim amca boşanmak istemiyom ben banane" " kızım salakmısın sen niye geldin o zaman mahkemeye" "bende bilmiyom hadi rüzgar çıkalım" rüzgar bana uzaylı Görmüş masum köylü gibi bakıyordu.Sürükleyerek çıkardım onu.Sonra Koşarak kendi Başıma mahkemeden ayrıldım onu orada yanlız bırakmıştım.Buraya Milan'ın annesinin arabasıyla gelmiştim arabaya binip gazı kökledim inanılmaz hızlıydım.

Hız şeysine baktığımda iş işten geçmişti tek Hatırladığım 250 olan Hızım, Çığlık sesleri ve parçalanma sesleri olmuştu.

~rüzgar'dan~

Doğa'yı takip ediyordum aşırı hızlıydı.O anda etraftan Çığlık sesleri gelen gelince...sonrası film şeridi gibi geçti aklımdan kontrolümü kaybediyordum.Direksiyonu sağa kırmasam tırın altına giriyordum.koşarak arabadan indim.Yanına gittim sonuçta kamkimdi demi ama.Sağlık ekipleri arabadan çıkarttı onu "doğa aç Gözlerini nolur!" Ambulansa binmeye Çalışınca beni tuttular "beyefendi neyi oluyorsunuz?" "Ben Şeyiyim kocasıyım(!)" "pekala Öne binin "ambulansta kalbi 2 kez durdu evet dul kalma tehlikesi geçirdim.Kız ölüyo ben nediyorum doğa'nin telefonu titreşince mesaj geldiğini anladım.'neredesin doğa annemin acil işi çıktı arabayı çabuk getirsen iyi olacak -mila-' rehberden Milan'ın numarasını bulup aradım."Alo merhaba ben rüzgar" "merhaba doğa'ya bir şey mi oldu rüzgar" "mila sen sizin evin karşı caddesindeki hastahaneye gelsen iyi olacak." "Noldu ya birden bire tamam ben geliyorum." Son sözlerinde sesi titremişti.Doğayı hiç ama hiç tanımıyorum ama karım benim o bana ait.Şu an sadece öfke hissediyorum.Niye o kadar hızlı sürdüki ne vardı yani.Yine koca bir sıfır tanımıyorum onu ve bu sorumun cevabını asla bulamıycam.Hastahaneye gelmiştik kapıdaki doktorlar doğayı karşıladı.Acile çokardılar.Sadece bekliyordum.Başka elimden ne gelebilirki.O sırada bir doktor yanıma geldi."siz neyi oluyorsunuz doğa aydın'ın" "b-ben eşiyim" "hasta çok kan kaybetmiş acilen 0 rh- kan bulunup ameliyata alınacak." "Benim kanım 0 rh-" "o zaman bana eşlik edin" "okeey" koşarak koridorda ilerliyorduk.Kandan korkardım ama işin ucunda doğayla hem karı-koca hem kanka hemde kan kardeş olmak vardı değilmi.

#############

Bir insan 2 hafta komada kalır mı ? Üstüne üstlük birde hafızasını kaybeder mi ? 3 yılı silinmişti hafızasından. "Mila bu daş çıcık kim yoksa peşimdeki çıcıklardan mı hayatım?" Çok canımı sıkmıştı bu çıcık demesi mila tam ağzına açmıştı ki ben araya girdim. " doğa ben senin kocanım yani sen bana aitsin anladınmı?" "What dedin gülüm" son cümlesi olnuştu çünkü bayılmıştı bizim pamuk prenses....