Chapter 3

3 0 0
                                    


Ang storyang ito ay hango lamang sa aking cute na imahenasyon hindi ito ginaya o kong ano man na bawal sadyang malikot lang ang aking isip kaya na type ko ito hahaha.
 

  
     

Kara
 

  
    
       

Nandito na kami sa parking ng school simula kahapon wala parin siya sa mood makipag usap o kausapin manlang ako hindi na din ako nagsasalita o nag babalak na tanongin siya dahil isang sagot lang din naman ang sasabihin niya sakin.

Kapag ganyan ang mood niya hindi na ako nag babalak na kausapin siya dahil alam ko din naman yung kalalabasan ng pag uusap namin.

Alam ko naman na mali ako dahil hindi ko na nga siya sinunod hindi ko pa siya nirespeto hays kung nandito lang sana si Steven edi sana siya yung mag tatangol kay Quinn at hindi ako.

Palinga linga ako ng mapansin ko hindi ko na makita si Quinn napakamot ako sa ulo ng bigla bigla na lang nawawala.

" Kara" napatingin ako sa tumawag sakin tumatakbo si sam papalapit sakin at hingal na hingal.

" Bat parang hinahabol ka ng asong ulol?" takang tanong pero natawa lang siya at hinahabol niya yung hininga niya.

" Did you here that? Asong ulol daw how cheap."

" Damn theses Squatter, dinudumihan niya yung pangalan ng school."

" kawawang Samantha naging muse nga pero hindi alam kong sino dapat gawing kaibigan."

Napataas ako ng kilay ng marinig ko mga bulungan nila. What squatter? Napataas ang kilay ko sa narinig ko.

" Sam may naririnig kaba? Or na aamoy? Para kasing may aso dito tahol na tahol na nauulol tapos ang baho pa ng hininga mygd. " umarte ako na parang bahong baho at nakatitig sa kanila.

" Omygd kara saan?" napatampal ako sa sagod ni sam at tinignan ko siya na parang hindi makapaniwala sa sagot niya.

" I think tayo yung sinasabi niya." sabi nung isang buldog haban nakataas ang kilay samin.

Ehh muka siyang asong ulol sa asta niya kaloka.

" Akalain mo naman biglang tumahol yung aso." sarcastic kong sabi saka tumawa ng malakas.

" Excuse me?"

" Oh daan na. " bigla ako natawa nung lumaki bigla mga mata nila

" What the heck. "

" Tsss turingan sa mamahalin pa kayo nag aral at mukang mayaman kayo hindi manlang halata pero mas daig niyo pa yung walang pinag-aralan, naturingan na mga nag aaral pero mga walang utak at bastos hindi niyo irespeto kapwa estudyante niyo. " bigla nag iba yung mood ko at tinignan sila ng seryoso.

" What? "

" Hindi ka kasi mukang estudyante. " I don't care and you dont have to care"

" sa bagay hindi ako mukang estudyante kasi dyosa ako okay dyosa hindi katulad mo para lang kita alalay na nakabitbit ng basahan namin." mas lalo silang naasar sa sunod na sinabi ko kaya naoasmirk ako sa kanila nakita ko ang pag ka gulat nila.

My Enemy is My Favorite PersonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon